Hepatitis is een ontsteking van de lever Dit wordt voornamelijk uitgezonden door verschillende virussen zoals hepatitis A-, B- of C-virus. De hepatitis B-virus behoort tot de groep van DNA virussen De overdracht van de ziekteverwekker (infectieroute) is seksueel, perinataal of parenteraal. De risicogroepen zijn voornamelijk medisch personeel, drugsverslaafden en homoseksuelen. Het risico op infectie door een prikaccident met viruspositief bloed is tot 30%. In Duitsland is ongeveer 0.6% van de bevolking chronisch drager van hepatitis B virus. Ongeveer vijf procent van degenen die besmet zijn met hepatitis B zijn ook besmet met de hepatitis D virus. Er zijn ook regio's Brazilië en Roemenië) waar ongeveer 40% van hepatitis B geïnfecteerde mensen zijn mede besmet met hepatitis D Wanneer een hepatitis B-virus (HBV) -infectie wordt vermoed, moeten de volgende laboratoriumtests worden uitgevoerd:
- Serologie - detectie van hepatitis B-specifieke antigenen *.
- Hepatitis B-oppervlakteantigeen (HBsAg) [wordt positief voordat klinische symptomen optreden].
- Hepatitis B-kernantigeen (HBcAg).
- Hepatitis B e-antigeen (HBeAg)
- IgM en IgG antilichamen (anti-HBs, anti-HBc, anti-HBe).
- Anti-HBc ELISA (parameter voor een verse of chronische, mogelijk ook genezen infectie; detectie ≥ 1 week later dan HBs antigeen detectie) Let op: Anti-HBc ELISA is niet positief na vaccinatie!
- Anti-HBc IgM ELISA (parameter voor een acute infectie; detectie vaak mogelijk vóór het verschijnen van HBs-Ag; persistentie: tot 12 maanden).
- Indien nodig detectie van hepatitis B PCR (HBV DNA of HBV PCR) - marker voor besmettelijkheid.
- Lever parameters - alanine aminotransferase (ALT, GPT), aspartaataminotransferase (AST, GOT), glutamaat dehydrogenase (GLDH) en gamma-glutamyltransferase (γ-GT, gamma-GT; GGT).
* Conform de Wet bescherming tegen infectie moet een vermoeden van ziekte, ziekte en overlijden door acute virale hepatitis worden gemeld. Het testen op HDV dient te worden uitgevoerd bij alle personen bij wie pas de diagnose HBV-infectie is gesteld; dit moet ook worden opgevolgd bij mensen met bekende HBV en niet-geteste HDV.
Regeling voor stapsgewijze diagnose
| Vermoeden van | positief | negatief |
| Late incubatiefase | HBs-antigeen1, HBV-DNA | Anti-HB's |
| Acute infectie | HBs-antigeen1 + anti-HBc | Anti-HB's |
| HBe-antigeen2, anti-HBc-IgM, indien van toepassing. | ||
| Chronische inactieve hepatitis-seroconversie van HBe-antigeen in anti-HBe. | HBs-antigeen (positief gedurende meer dan 6 maanden), anti-HBe, anti-HBc IgG, | HBe-antigeen2, anti-HBs. |
| HBV-DNA (enkele exemplaren), indien nodig. | ||
| Chronische actieve hepatitis Gebrek aan seroconversie! | HBs-antigeen (langer dan 6 maanden positief), HBe-antigeen2, anti-HBc IgG, HBV-DNA. | anti-HB, anti-HBs |
| Infectie met genezing | Anti-HBs3 (blijft meestal het hele leven bestaan), anti-Hbc IgG4 | HBs-antigeen, HBe-antigeen |
| Infectiviteit | HBe-antigeen2 of HBV-DNA | Anti-HBe5 |
| Vaccinatie (zie hieronder) | Anti-HBs3 | IgG tegen HBc |
Legende
- 1 Routinematige markering van een nieuwe infectie.
- 2 markers van virale replicatie (positief tijdens acute en chronische actieve infectie).
- 3 markers voor genezing en vaccinatie (zie hieronder).
- Er vonden 4 markers voor infectie plaats ("seroscar"; levenslange persistentie).
- 5 Marker voor afnemende viral load (overgang naar de niet-replicatieve fase; beschouwd als een prognostisch gunstig teken; positief na acute, genezen infectie gedurende maanden tot (hooguit) enkele jaren en bij chronische infecties zonder significante virale replicatie).
De procedure
Materiaal nodig
- Bloed serum (HBs-antigeen, anti-HBs, anti-HBc, anti-HBc IgM).
- EDTA-bloed (HBV-PCR)
Voorbereiding van de patiënt
- Niet bekend
Storende factoren
- Niet bekend
Standaard waarden
| Parameter | Normale waarde |
| Anti-HBc | Negatief |
| Anti-HBC-IgM | Negatief |
| Anti-HBe | Negatief |
| Anti-HB's | 0-10 U / l Na vaccinatie> 10 U / l |
| HBs-antigeen | Negatief |
| HBe-antigeen | Negatief |
| HBV-PCR | Negatief |
Indicaties
- Vermoedelijke hepatitis B-infectie
- Therapiebewaking
Interpretatie
Serologische parameters bij hepatitis B-infectie.
Overzicht van de mogelijke constellaties van resultaten van laboratorium diagnostiek en hun evaluatie.
| HBV-DNA | HBsAg | Anti-HB's | Anti-HBc | IgM tegen HBc | Infectiestatus |
| positief | negatief positief | negatief | negatief | negatief | Acute infectie (zeer vroeg stadium) |
| positief | positief | negatief | positief | positief | acute infectie |
| negatief | positief | negatief | positief | positief | acute infectie |
| negatief positief | negatief | negatief | positief | positief | Acute infectie (laat stadium) |
| negatief positief | negatief | positief | positief | positief | post-acute infectie |
| negatief | negatief | positief | positief | negatief | Verlopen, immunologisch gecontroleerde infectie |
| negatief positief | positief | negatief | positief | negatief | chronische infectie |
| positief | negatief | negatief | positief | negatief | chronische infectie ("occulte" infectie) |
| negatief | negatief | negatief | positief | negatief | verlopen infectie |
| negatief | negatief | positief | negatief | negatief | Immuniteit na HBV-vaccinatie |
Verdere opmerkingen
- Vaccinatie moet worden gegeven aan risicogroepen en kinderen / adolescenten; anti-HBs moet worden bepaald om het succes van vaccinatie te volgen
- Een vermoeden van, ziekte door en overlijden als gevolg van hepatitis zijn te melden
- Infectie met hepatitis B is ernstiger als er sprake is van gelijktijdige infectie hepatitis D.
