Cofactor bij carboxyleringsreacties Vitamine K speelt een essentiële rol als cofactor bij de omzetting van stollingseiwitten in hun stollingsvormen. In dit proces is vitamine K betrokken bij de carboxyleringsreactie om een carboxylgroep in een organische verbinding te introduceren - van specifieke glutaminezuurresiduen van vitamine K-afhankelijke eiwitten om gamma-carboxyglutaminezuur (Gla) te vormen … Vitamine K: functies
Interacties van vitamine K met andere micronutriënten (vitale stoffen): Vitamine A en vitamine E Hoge doses vitamine A en vitamine E beïnvloeden de vitamine K-stofwisseling. In dit opzicht verstoort voldoende vitamine A de opname van vitamine K, terwijl een vorm van vitamine E (tocoferolchinonen) het vitamine K-afhankelijke carboylase-enzym remt.
Antioxiderende werking Alfa-tocoferol wordt aangetroffen in alle biologische membranen van dierlijke cellen. Als vetoplosbare antioxidant is zijn belangrijkste biologische functie het voorkomen van de vernietiging van meervoudig onverzadigde vetzuren - omega-3-vetzuren (zoals alfa-linoleenzuur, EPA en DHA) en omega-6-vetzuren (zoals linolzuur). , gamma-linoleenzuur en arachidonzuur)-in weefsels, cellen, celorganellen, … Vitamine E: functies
Interacties van vitamine D met andere micronutriënten (vitale stoffen): Calcium Het in stand houden van de serumcalciumspiegels in het bloed – binnen een nauw bloedniveau – is van vitaal belang voor het zenuwstelsel, de botgroei en het behoud van de botdichtheid. Vitamine D is verantwoordelijk voor een efficiënt gebruik van calcium in dit proces. Bijschildklierreceptoren meten serumcalcium ... Vitamine D: interacties
Bij aangeboren aandoeningen van het vitamine D-metabolisme komen ontwikkelingsstoornissen van de botten al voor in utero en in het groeiende organisme. Verworven aandoeningen daarentegen leiden tot verminderde mineralisatie in het reeds gevormde bot met een neiging tot buigen en spontane fracturen. Het klassieke beeld van vitamine D-tekort is rachitis bij zuigelingen … Vitamine D: symptomen van een tekort
Risicogroepen voor vitamine D-tekort zijn onder meer personen met een slechte spijsvertering en malabsorptie, bijvoorbeeld als gevolg van chronische darmaandoeningen. Levercirrose Nierfalen Gebruik van anti-epileptica en barbituraten. Onvoldoende blootstelling aan UV-B (wintermaanden, mensen die lang bedlegerig zijn of weinig buiten zijn of een gebrek aan zonlicht hebben … Vitamine D: risicogroepen
In 2012 evalueerde de Europese voedselveiligheidsautoriteit (EFSA) vitamine D op veiligheid en stelde een zogenaamd Tolerable Upper Intake Level (UL) vast. Deze UL is in 2018 door de EFSA bevestigd in een samenvattende tabel. De UL geeft de veilige maximale hoeveelheid van een micronutriënt (vitale stof) weer die bij inname geen bijwerkingen veroorzaakt... Vitamine D: veiligheidsbeoordeling
In de Nationale Voedingsenquête II (NVS II, 2008) is voor Duitsland het voedingsgedrag van de bevolking onderzocht en is aangetoond hoe dit de gemiddelde dagelijkse inname van voedingsstoffen met macro- en micronutriënten (vitale stoffen) beïnvloedt. De inname-adviezen (DA-CH-referentiewaarden) van de Duitse voedingsvereniging (DGE) worden gebruikt als basis voor … Vitamine D: aanvoersituatie
De onderstaande inname-adviezen (DA-CH-referentiewaarden) van de Duitse voedingsvereniging (DGE) zijn bedoeld voor gezonde mensen met een normaal gewicht. Ze verwijzen niet naar het aanbod van zieke en herstellende mensen. Individuele behoeftes kunnen daardoor hoger zijn dan de inname-adviezen van de DGE (bv. door voeding, consumptie van stimulerende middelen, langdurig… Vitamine D: inname
Vitamine E is de naam die wordt gegeven aan alle natuurlijke en synthetische tocol- en tocotriënolderivaten (derivaten) die de biologische activiteit van alfa-tocoferol hebben. Alfa-tocoferol of zijn stereo-isomeer RRR-alfa-tocoferol (oude naam: D-alfa-tocoferol) is de belangrijkste verbinding die in de natuur voorkomt [2, 3, 11-13]. De term "tocoferol" is afgeleid van het Griekse woord lettergrepen tocos (geboorte) en ... Vitamine E (tocoferol): definitie, synthese, absorptie, transport en distributie
Bescherming tegen antioxidanten Vitamine C is een belangrijke antioxidant in de waterige omgeving van ons lichaam. Als een "wegvanger van vrije radicalen" vangt het met name giftige zuurstofradicalen op, zoals superoxide, waterstofperoxide, singletzuurstof en hydroxyl- en peroxylradicalen. Dit voorkomt hun penetratie in het lipidensysteem en dus lipideperoxidatie. De antioxiderende eigenschappen van vitamine… Vitamine C: functies
Interacties van vitamine C met andere micronutriënten (vitale stoffen): IJzer Om de opname van ijzer door reductie tot Fe2+ te bevorderen, moet 25 tot 75 mg vitamine C of meer in een maaltijd aanwezig zijn. Mogelijk verhoogt vitamine C de stabiliteit van intracellulair ferritine verder. Dientengevolge fagocytose van ferritine in lysosomen, en dus ... Vitamine C: interacties
