Vitamine E: aanvoersituatie

In de Nationale Voedingsenquête II (NVS II, 2008) is voor Duitsland het voedingsgedrag van de bevolking onderzocht en is aangetoond hoe dit de gemiddelde dagelijkse inname van voedingsstoffen met macro- en micronutriënten (vitale stoffen) beïnvloedt. De inname-adviezen (DA-CH-referentiewaarden) van de Duitse voedingsvereniging (DGE) worden gebruikt als basis voor … Vitamine E: aanvoersituatie

Vitamine E: inname

De onderstaande inname-aanbevelingen (DA-CH-referentiewaarden) van de Duitse voedingsvereniging (DGE) zijn bedoeld voor gezonde mensen met een normaal gewicht. Ze verwijzen niet naar het aanbod van zieke en herstellende mensen. Individuele behoeften kunnen daarom hoger zijn dan de DGE-aanbevelingen (bijvoorbeeld door voeding, gebruik van stimulerende middelen, langdurige medicatie, etc.). Verder, … Vitamine E: inname

Vitamine E: risicogroepen

Risicogroepen voor vitamine E-tekort zijn onder meer personen met: Langdurige onevenwichtige voedingsgewoonten, bijvoorbeeld een verhoogde consumptie van vis met een hoog gehalte aan onverzadigde vetzuren. Resorptiestoornissen zoals die voorkomen bij spruw, kortedarmsyndroom, cystische fibrose, chronische pancreatitis, cholestase. Transportstoornissen (bij A-beta-lipoproteïnemie). Volgens de beschikbare berekeningen over de inname van vitamine E, … Vitamine E: risicogroepen

Vitamine E: veiligheidsbeoordeling

De Europese voedselveiligheidsautoriteit (EFSA) evalueerde voor het laatst vitamines en mineralen op veiligheid in 2006 en stelde een zogenaamd Tolerable Upper Intake Level (UL) vast voor elke micronutriënt, op voorwaarde dat er voldoende gegevens beschikbaar waren. Deze UL weerspiegelt het maximale veilige niveau van een micronutriënt dat geen nadelige effecten zal veroorzaken wanneer het dagelijks uit alle bronnen wordt ingenomen voor ... Vitamine E: veiligheidsbeoordeling

Vitamine E: functies

Antioxiderende werking Alfa-tocoferol wordt aangetroffen in alle biologische membranen van dierlijke cellen. Als vetoplosbare antioxidant is zijn belangrijkste biologische functie het voorkomen van de vernietiging van meervoudig onverzadigde vetzuren - omega-3-vetzuren (zoals alfa-linoleenzuur, EPA en DHA) en omega-6-vetzuren (zoals linolzuur). , gamma-linoleenzuur en arachidonzuur)-in weefsels, cellen, celorganellen, … Vitamine E: functies