Onvoldoende fosforinname veroorzaakt abnormaal lage serumfosfaatspiegels - bekend als hypofosfatemie (fosfaattekort). Dit leidt tot verlies van eetlust, bloedarmoede, spierzwakte, botpijn, rachitis bij kinderen, botverlies bij volwassenen, zwak immuunsysteem met frequente infecties, gevoelloosheid en tintelingen in de ledematen en moeite met lopen. Ernstige hypofosfatemie (fosfaattekort) kan leiden tot … Fosfor: symptomen van een tekort
Groepen met een risico op een tekort zijn onder meer personen met onvoldoende parenterale voeding Ernstige malabsorptie Chronisch alcoholisme Overmatig gebruik van aluminiumbevattende antacida (aluminium vormt onoplosbare, niet-resorbeerbare verbindingen met fosfaat, waardoor de fosfaatabsorptie wordt geremd) Bepaalde nierdisfunctie Hyperparathyreoïdie Vitamine D-deficiëntie X-gebonden familiale hypofosfatemie (fosfaatdeficiëntie; disfunctie van intestinale en/of renale fosfaatdragers), die geassocieerd is met … Fosfor: risicogroepen
De Britse Expert Group on Vitamins and Minerals (EVM) evalueerde voor het laatst vitamines en mineralen op veiligheid in 2003 en stelde een zogenaamd Safe Upper Level (SUL) of Guidance Level voor elke micronutriënt vast, op voorwaarde dat er voldoende gegevens beschikbaar waren. Deze SUL of Guidance Level weerspiegelt de veilige maximale hoeveelheid van een micronutriënt die geen … Fosfor: veiligheidsbeoordeling
Fosfor werd niet opgenomen in de National Nutrition Survey II (2008). Met betrekking tot de inname van fosfor door de Duitse bevolking bestaan er gegevens uit het 2004 Nutrition Report van de German Nutrition Society (DGE). Deze gegevens over de fosforinname zijn gebaseerd op schattingen en geven enkel de gemiddelde inname weer. Het is niet mogelijk om uitspraken te doen... Fosfor: toevoersituatie
De onderstaande inname-aanbevelingen (DA-CH-referentiewaarden) van de Duitse voedingsvereniging (DGE) zijn bedoeld voor gezonde mensen met een normaal gewicht. Ze verwijzen niet naar het aanbod van zieke en herstellende mensen. Individuele behoeften kunnen dus hoger zijn dan de DGE-inname-aanbevelingen (bv. door voedingsgewoonten, consumptie van stimulerende middelen, langdurige medicatie, … Fosfor: levering
Fosfor is een belangrijke botbouwsteen in de verbinding als calciumfosfaat in hydroxyapatiet. Fosfor heeft nog andere belangrijke functies: Fosfolipiden – bouwstenen van het celmembraan. Energieproductie en opslag van gefosforyleerde bouwstenen, zoals ATP – adenosinetrifosfaat, nucleïnezuren (DNA;RNA), die verantwoordelijk zijn voor het opslaan en doorgeven van genetische informatie, en creatininefosfaat … Fosfor: functies
Interacties van fosfor met andere stoffen (micronutriënten, voedingsmiddelen): Calcium en vitamine D Fosfor uit de voeding wordt geabsorbeerd in de dunne darm en het teveel wordt vervolgens uitgescheiden door de nieren. Zowel de calcium- als de fosfaatserumspiegels worden gereguleerd door parathyroïdhormoon (PTH) en vitamine D. Zelfs een kleine daling van de serumcalciumspiegels – zoals … Fosfor: interacties
