De medische geschiedenis (ziektegeschiedenis) is een belangrijk onderdeel bij de diagnose van urethrastrictuur (urethrale vernauwing). Familiegeschiedenis Sociale geschiedenis Wat is uw beroep? Actuele anamnese/systemische voorgeschiedenis (somatische en psychische klachten). Welke symptomen heb je opgemerkt? Hoe lang bestaat de symptomatologie al? Heeft u pijn bij het plassen? Hoe vaak doe je … Urethrale vernauwing: medische geschiedenis
Urogenitaal systeem (nieren, urineweg-geslachtsorganen) (N00-N99). Urethritis (urethritis).
Hieronder volgen de belangrijkste ziekten of complicaties die kunnen worden veroorzaakt door urethrale strictuur (urethrale vernauwing): Genito-urinair systeem (nieren, urinewegen-genitale organen) (N00-N99). Beperking van de nierfunctie als gevolg van urineretentie of hoge druk reflux (hoge druk reflux). Urineweginfecties Epididymitis (ontsteking van de bijbal) Prostatitis (prostatitis) Symptomen en abnormale klinische en … Urethrale vernauwing: complicaties
Een uitgebreid klinisch onderzoek vormt de basis voor het selecteren van verdere diagnostische stappen: Algemeen lichamelijk onderzoek – inclusief bloeddruk, pols, lichaamsgewicht, lengte; verder: Keuring (bezichtiging). Huid en slijmvliezen Inspectie en palpatie (palpatie) van de geslachtsdelen (penis en scrotum (scrotum); beoordeling van de puberteit (schaamhaar), penis (penislengte: in slappe toestand tussen 7-10 cm; … Urethrale vernauwing: onderzoek
Laboratoriumparameters van de 1e orde – verplichte laboratoriumtests. Urinestatus (sneltest op: pH, leukocyten, nitriet, eiwit, bloed), sediment, eventueel urinecultuur (pathogeendetectie en resistogram, dwz testen van geschikte antibiotica op gevoeligheid/resistentie). Laboratoriumparameters 2e orde – afhankelijk van de resultaten van de anamnese, lichamelijk onderzoek en de verplichte laboratoriumparameters … Urethrale vernauwing: test en diagnose
Verplichte diagnostiek van medische hulpmiddelen. Sonografische bepaling van resturine Renale echografie (echografie van de nieren) inclusief de drainerende urinewegen – uitsluiting van opeenvolgende urineretentie. Uroflowmetrie (urinestroommeting) - onderzoek om de urinestroom (volume per tijdseenheid) tijdens het plassen te meten. Retrograde cystourethrografie (beeldvorming van de urineblaas en urethra door retrograde contrast … Urethrale vernauwing: diagnostische tests
Als de patiënt urineretentie of een grote hoeveelheid resturine heeft, moet de patiënt worden behandeld met een suprapubische blaasfistel. Een bestaande urineweginfectie wordt adequaat behandeld. Endouroscopische therapeutische procedures: Bougienage (verwijding van de strictuur) – heeft slechts een tijdelijk effect (herhaling van de strictuur na 4-6 weken). Urethrotomia interna (interne ... Urethrale vernauwing: chirurgische therapie
Om urethrale strictuur (urethrale vernauwing) te voorkomen, moet aandacht worden besteed aan het verminderen van individuele risicofactoren. Gedragsrisicofactoren Fietsen (3 keer vaker dan bij niet-fietsers).
De volgende symptomen en klachten kunnen wijzen op een urethrale strictuur (urethrale vernauwing): Belangrijkste symptomen Irritatieve mictiesymptomen (ongemak tijdens het plassen) zoals: Langdurige mictietijd Verhoogde mictiefrequentie Urine-urgentie Resterende urinegevoel Bijkomende ziekten Urineweginfecties Prostatitis (ontsteking van de prostaat) Epididymitis (ontsteking van de bijbal)
Pathogenese (ontwikkeling van ziekte) Urethrale strictuur wordt veroorzaakt door littekenvorming in de urethra (urethra). Volgens de lokalisatie kan urethrale strictuur als volgt worden geclassificeerd: Bulbaire urethrale strictuur (tussen de sluitspier en het begin van de mobiele penis; gedeelte van de urethra bevestigd aan de bekkenbodem) - de meest voorkomende vorm van urethrale … Urethrale vernauwing: oorzaken
