Pruritus senilis

Pruritus senilis: preventie

Om pruritus senilis (pruritus van ouderdom) te voorkomen, moet aandacht worden besteed aan het verminderen van individuele risicofactoren. Gedragsrisicofactoren Dieet Ondervoeding Specerijen (bijv. chili) Drugsgebruik Cocaïne Opiaten of opioïden (alfentanil, apomorfine, buprenorfine, codeïne, dihydrocodeïne, fentanyl, hydromorfon, loperamide, morfine, methadon, nalbufine, naloxon, naltrexon, penta- oxycodon, petitaan , remifentanil, sufentanil, tapentadol, tilidine, tramadol) Psychosociale situatie … Pruritus senilis: preventie

Pruritus senilis: symptomen, klachten, tekenen

Bij pruritus senilis (pruritus senilis) kunnen de volgende symptomen en klachten optreden: Erytheem (roodheid van de huid). Xeroderma (droge huid) Papels (huidknobbeltjes) Op oudere leeftijd jeukt het gemakkelijk talgklierarme lichaamsdelen (armen, vooral bovenarmen en benen, vooral onderbenen). Waarschuwingssignalen (rode vlaggen) Eerste manifestatie (eerste ziekte) van bloemig (“opflakkerend”) eczeem bij … Pruritus senilis: symptomen, klachten, tekenen

Pruritus senilis: oorzaken

Pathogenese (ziekteontwikkeling) De meest voorkomende oorzaak van gegeneraliseerde pruritus senilis is uitdroging van de huid. Op oudere leeftijd resulteert xeroderma (xerosis cuti: "droge huid") door de vermindering van de lipidenproductie (sebostase) in de stratus corneum (hoorncellaag) in chronische pruritus (pruritus senilis; meest voorkomende oorzaak van pruritus op oudere leeftijd ). De … Pruritus senilis: oorzaken

Pruritus senilis: therapie

Algemene maatregelen Vermijden van factoren die een droge huid bevorderen (veel wassen en baden, droog klimaat, sauna); badtijd maximaal 20 minuten. Beoordeling van voedsel, met name levensmiddelenadditieven, ook allergeen of pseudoallergeen effect (zie pseudoallergie). Herziening van permanente medicatie vanwege mogelijk effect op de bestaande ziekte Let op: Ook medicijnen en hun ingrediënten (bijv. hydroxyethylzetmeel, HES) kunnen … Pruritus senilis: therapie

Pruritus senilis: medische geschiedenis

De anamnese (medische geschiedenis) vormt een belangrijk onderdeel bij de diagnose van pruritus senilis (pruritus van ouderdom). Familiegeschiedenis Sociale geschiedenis Wat is uw beroep? Wordt u in uw beroep blootgesteld aan schadelijke werkstoffen? Zijn er aanwijzingen voor psychosociale stress of spanning als gevolg van uw gezinssituatie? Huidige medische geschiedenis/systemische geschiedenis (somatische … Pruritus senilis: medische geschiedenis

Pruritus senilis: of iets anders? Differentiële diagnose

Jeuk is een symptoom dat bij veel verschillende aandoeningen kan voorkomen. Ademhalingssysteem (J00-J99). Allergische rhinitis (hooikoorts). Bloed, bloedvormende organen – immuunsysteem (D50-D90). Bloedarmoede door ijzertekort (bloedarmoede door ijzertekort). Endocriene, voedings- en stofwisselingsziekten (E00-E90). IJzertekort Diabetes insipidus – hormoondeficiëntie-gerelateerde stoornis in het waterstofmetabolisme, resulterend in extreem hoge urine … Pruritus senilis: of iets anders? Differentiële diagnose

Pruritus senilis: complicaties

Hieronder volgen de belangrijkste ziekten of complicaties die kunnen worden veroorzaakt door pruritus senilis (pruritus senilis): Huid en onderhuid (L00-L99). Uitdrogingseczeem (synoniemen: Uitdrogingseczeem; Asteatosis cutis; Asteatotisch eczeem; Uitdrogingseczeem; Dermatitis sicca; Eczeem craquelée; Uitdrogingsdermatitis; Uitdrogingseczeem; Xerotisch eczeem); klinische presentatie: reticulaire tranen van het hoornvlies die lijken op een opgedroogde rivierbedding en … Pruritus senilis: complicaties

Pruritus senilis: onderzoek

Een uitgebreid klinisch onderzoek vormt de basis voor het selecteren van verdere diagnostische stappen: Algemeen lichamelijk onderzoek – inclusief bloeddruk, pols, lichaamsgewicht, lengte; verder: Inspectie (bezichtiging) van de gehele huid niet alleen het jeukende gebied! Huid en sclerae (wit deel van het oog) [erytheem (roodheid van de huid), xeroderma (droge huid), papels (huidknobbeltjes)] … Pruritus senilis: onderzoek

Pruritus senilis: test en diagnose

Laboratoriumparameters van de 1e orde – verplichte laboratoriumtests. Klein bloedbeeld Differentieel bloedbeeld Ferritine – als bloedarmoede door ijzertekort wordt vermoed. Ontstekingsparameters - CRP (C-reactief proteïne) of ESR (bezinkingssnelheid van erytrocyten). Urinestatus (sneltest voor: pH, leukocyten, nitriet, eiwit, glucose, keton, urobilinogeen, bilirubine, bloed), sediment, eventueel urinecultuur (pathogeen … Pruritus senilis: test en diagnose

Pruritus senilis: medicamenteuze therapie

Therapeutisch doel Eliminatie of verbetering/verlichting van symptomen. Therapieadviezen Eerst zoeken naar de oorzaak en adequate behandeling hiervan. Milde jeuk en droge huid; behandeling voornamelijk met: Externa, dwz hydraterende, opfrissende basisverzorging in de vorm van crèmes, zalven of lotions (vooral na het douchen en baden). Pruritus senilis – naast het nasmeren van basis … Pruritus senilis: medicamenteuze therapie

Pruritus senilis: diagnostische tests

Optionele diagnostiek van medische hulpmiddelen – afhankelijk van de resultaten van de anamnese, lichamelijk onderzoek, laboratoriumdiagnostiek en verplichte diagnostiek van medische hulpmiddelen – voor differentiële diagnostische verduidelijking. Abdominale echografie (echografie van buikorganen) - voor basisdiagnostiek. Röntgenfoto van de thorax (röntgenfoto thorax/borst), in twee vlakken. Computertomografie (CT; sectionele beeldvormingsprocedure (röntgenbeelden van … Pruritus senilis: diagnostische tests

Pruritus senilis: therapie met micronutriënten

In het kader van de geneeskunde met micronutriënten worden de volgende vitale stoffen (micronutriënten) gebruikt voor ondersteunende therapie: Omega-6-vetzuur gamma-linoleenzuur De bovenstaande aanbevelingen voor vitale stoffen zijn tot stand gekomen met hulp van medische experts. Alle beweringen worden ondersteund door wetenschappelijke studies met een hoge mate van bewijs. Voor een therapieadvies, alleen klinische studies met de … Pruritus senilis: therapie met micronutriënten