Waarom is een Wet Zorgversterking nodig?
Om aan de toenemende eisen te voldoen en de situatie van zorgbehoevende mensen, familieleden en zorgverleners te verbeteren, werd een zorghervorming noodzakelijk: daartoe werd in januari 2015 de eerste Zorgversterkingswet van kracht, ook wel bekend als Zorgversterkingswet 1 (PSG I). Dit werd in januari 2016 gevolgd door een nieuwe zorgwet – Zorgversterkingswet 2 (PSG II). In december 2016 heeft de wetgever de derde Zorgversterkingswet (PSG III) aangenomen.
Zorgversterkingswet 1
Ook de Wet Zorgversterking 1 verbetert de situatie van mantelzorgers: zij kunnen nu bijvoorbeeld voor zes weken een vervanger aanvragen in plaats van vier weken bij ziekte of vakantie. De Zorgwet introduceerde ook de mogelijkheid om tot 40 procent van de middelen te gebruiken voor ambulante verstrekkingen elders, namelijk voor laagdrempelige zorg en respijtzorg.
Zorgversterkingswet 2
Een kernthema van de PSG 2 is de herdefinitie van de term ‘zorgbehoefte’. Meer over deze ingrijpende zorghervorming leest u in het artikel Pflegestärkungsgesetz 2.
Wet versterking verpleegkundige zorg 3
De derde Zorgversterkingswet is deels op 1 januari 2017 en deels op 1 januari 2020 in werking getreden. Wat daarin staat leest u in het artikel Pflegestärkungsgesetz 3.
