Differentiatie van een cyste
Een cyste moet niet worden verward met een abces of empyeem veroorzaakt door ophoping van pus tijdens een acute ontsteking. Een abces is een opeenstapeling van pus in de klier van Bartholin veroorzaakt door terugstroming. Een cyste beschrijft echter alleen een holte die is gevuld met vloeistof; een ontsteking is hier niet aanwezig.
De cyste is het resultaat van herhaalde ontsteking van de klieren van Bartholin, de link tussen de abces en Bartholinitis. Door de constante ontsteking en adhesie verandert de architectuur binnen de cyste. Er worden gaatjes gevormd waarin, zodra de ontsteking is verdwenen, zich normale klierafscheidingen ophopen, die normaal worden gebruikt om de vagina te bevochtigen.
Het is niet ongebruikelijk dat het uitscheidingskanaal na terugkerende ontsteking zodanig verandert dat er helemaal geen afscheiding kan vrijkomen. Door de ophoping van afscheiding kunnen cysten zich ontwikkelen tot de grootte van een kippenei. In tegenstelling tot het abces, dat een teken is van een acute ontsteking, mist de cyste klassieke ontstekingsverschijnselen, omdat het geen uiting is van de ontsteking.
De cyste kan alleen worden gepalpeerd als een bolvormige, uitpuilende ophoping van vocht in de vleien. In de meeste gevallen roodheid en pijn zijn afwezig in een Bartholin-cyste. Een ander probleem van een cyste, afgezien van de voelbare ophoping van vocht, is dat er een reservoir voor kan zijn bacteriën, die erg comfortabel aanvoelen in de cysten.
Typisch kiemen zijn de bekende ziekteverwekkers van cystitis zoals coli of staaf bacteriën. Normaal gesproken wordt de uitstroom van secretie voorkomen bacteriën niet opstijgen in de klier of ze wegspoelen. Als deze uitstroom afwezig is en de bacteriën zich ongestoord kunnen vermenigvuldigen in de cyste, kan er een circulatie ontstaan met terugkerende ontsteking van de Bartholin-klier, wat leidt tot nieuwe cysten waarin bacteriën ronddwalen, wat weer leidt tot nog ernstiger infecties.
Om deze circulatie te onderbreken, wordt een Bartholin-cyste meestal geopend, gedraineerd of zelfs volledig verwijderd in geval van terugkerende ontsteking. Deze kleine ingreep wordt indien mogelijk uitgevoerd op een moment dat de cyste momenteel niet ontstoken is, omdat ingrepen in ontstoken weefsel een groter risico op complicaties zoals wond genezen aandoeningen of hernieuwde ontsteking. Kleine cysten die de getroffen vrouwen op geen enkele manier beperken, verstoren of nauwelijks ontsteken, kunnen zonder therapie worden gelaten. Zitbaden en hygiëne in toiletten kunnen ook het risico verminderen dat bacteriën de vaginale binnenkomen entree en stijgend naar de klier.
Hoe lang duurt het voordat u een operatie moet ondergaan?
Als de huismiddeltjes niet meer helpen en zelfs de door de arts / gynaecoloog geïnitieerde antibioticumtherapie onvoldoende verbetering brengt, vormt de operatie een verdere therapeutische optie. Een operatie is altijd nodig als de inflammatoire, meestal etterende secretie zich heeft opgehoopt door de obstructie van het uitscheidingskanaal en er een zogenaamd empysema is ontstaan, dat niet spontaan opengaat (spontane ruptuur). Daarnaast kan het gebeuren dat de ontsteking zich ook uitbreidt naar het omliggende weefsel en zichzelf inkapselt.
Dit wordt dan een abces genoemd. Een cystische genezing van de bartholinitis met de vorming van een retentiecyste vereist ook vaak chirurgische therapie. Het abces in het genitale gebied kan een ernstige complicatie zijn van bartholinitis.
Een abces is een ingekapselde ruimte gevuld met etterende secretie (mengsel van bacteriën, ontstekingscellen en weefselvloeistof). Vanwege de omringende capsule, antibiotica kan het brandpunt van de ontsteking niet meer voldoende bereiken en voldoende handelen. Bovendien kan een abces toegang krijgen tot de bloedbaan en kan de ontsteking zich zo verspreiden naar andere delen van het lichaam.
Een abces moet bijna altijd operatief worden gespleten zodat de pus kan weglopen. Het abces in het genitale gebied toont zich vaak door een prominente zwelling met roodheid, oververhitting en ernstig pijn. Tegelijkertijd, koorts en een algemeen gevoel van ziekte en gezwollen weefselvocht knooppunten komen vaak voor. Risicofactoren die de vorming van een abces bevorderen, zijn onder meer roken, slechte persoonlijke hygiëne, suikerziekte mellitus, circulatiestoornissen en een zwak immuunsysteem.
Alle artikelen in deze serie:
