Dieptepsychologie, Dieptepsychologie Therapie, ADD, ADHD, Attention Deficit Disorder, Attention Deficit Syndrome, Psychoorganic Syndrome (POS), minimaal hersenen syndroom, Gedragsstoornis met aandachts- en concentratiestoornis, Attention Deficit Disorder, Dreamer Attention Deficit Syndrome, Fidgety Phil, ADHD, ADHD.
Definitie en beschrijving
Als een verdere ontwikkeling van de ideeën van Sigmund Freud, de grondlegger van de psychoanalyse, Carl Gustav Jung (CG Jung), de grondlegger van de analytische psychologie en Alfred Adler, de grondlegger van de individuele psychologie, omvat dieptepsychologie vormen en technieken van behandeling voor de behandeling van conflicten (stoornissen) die optreden in (jeugd) ontwikkeling en hebben een negatieve invloed op de relatie tussen mensen en elkaar. Zoals hierboven al vermeld, worden behandelvormen van dieptepsychologie gebruikt wanneer zich tijdens de ontwikkeling conflicten voordoen die de interactie tussen mensen negatief beïnvloeden.
Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer leren problemen, zoals ADHD of ADHD, leg dan een zware last op het gezin. Gedragspatronen en, klassiek, negatief gedrag worden vaak getolereerd. Uitspraken als: hij bedoelt geen kwaad ... hij kan er niets aan doen ... of hij is altijd zo geweest ... laten zien dat gedrag niet welkom is, maar wordt getolereerd.
Gewoonlijk escaleert de situatie wanneer zich verdere problemen voordoen. Vaak zijn de redenen voor bepaalde gedragspatronen geworteld in jeugd en dit is precies waar diepte psychologische behandelingen om de hoek komen kijken. Gerelateerd aan het probleem van ADHDbetekent dit dat het gedrag van het kind moet worden onderzocht, causaal in vraag moet worden gesteld om het gedrag te verklaren en te begrijpen.
Geaarde gedragspatronen worden vaak niet opgemerkt omdat ze zich gedurende een langere periode hebben ontwikkeld en geconsolideerd. In dagelijks contact met elkaar zijn deze gedragingen niet vreemd, maar behoren ze eerder tot deze persoon. Hoe, wanneer en met welke middelen ze zijn ontstaan, is nauwelijks meer vast te stellen.
Dit is het startpunt van de dieptepsychologische behandeling, met als doel typische gedragspatronen met negatieve effecten te herkennen en deze te veranderen of te vervangen door alternatieve gedragspatronen. In tegenstelling tot de klassieke psychoanalyse krijgt het nu, het heden een belangrijkere rol in de dieptepsychologie. Dit betekent: er ontstaat een probleem en het wordt opgepakt.
Het centrale probleem is het startpunt van een sessie. De taak van de therapeut is nu om zelfhulp te bieden door te werken aan de oplossing van het probleem. Daarbij kan het nodig zijn om eerst deeldoelen te definiëren die moeten worden bereikt.
Deze doelen kunnen niet worden bereikt door de therapiesessies alleen, die de vorm kunnen aannemen van individuele of groepstherapie. Van bijzonder belang is de hulp in de thuisomgeving. Alleen op deze manier kan permanent worden bereikt dat typische symptomen van het kind worden verlicht, veranderd of vervangen door andere gedragspatronen. Om dit te laten gebeuren is een intensieve uitwisseling van doelen tussen de therapeut en het kind, maar ook tussen de therapeut en de ouders van bijzonder belang. Dit verklaart waarom een vertrouwensrelatie tussen het kind en de therapeut en ook tussen ouders en therapeut onmisbaar is en een van de essentiële factoren voor het slagen van een therapie.
Alle artikelen in deze serie:
