Diagnostiek | Het verwijderen van traanzakjes

Diagnostiek

De optische diagnose is relatief eenvoudig, omdat zelfs een medische leek gemakkelijk wallen onder de ogen kan herkennen. Het is echter aan de behandelende arts om uit te maken of de zwelling permanent of tijdelijk is en of de oorzaak een andere ziekte, een erfelijke aanleg of een ongezonde levensstijl is. Nadat al deze factoren tegen elkaar zijn afgewogen, kan nu worden besloten hoe verder te gaan.

Daarbij moet ook rekening worden gehouden met het leed dat de patiënt heeft onder zijn veranderde uiterlijk. Bovendien moet de inhoud van de traanzakjes worden bepaald, omdat een pure opslag van weefselvocht vocht kan meestal worden verminderd door een hoge vochtinname en decongestivumcrèmes. De opslag van vetweefsel kan alleen operatief worden verwijderd. Concluderend moeten arts en patiënt samen beslissen of een operatie een optie is, of dat veranderingen in het dagelijkse leven en het gebruik van huismiddeltjes en medicinale preparaten voorlopig voldoende zijn als alternatief.

Procedure

Het verwijderen van de traanzakken kan operatief gebeuren. Voor dit doel dient een patiënt een ervaren te raadplegen ooglid chirurg of een plastisch chirurg. Een korte narcose wordt aanbevolen voor deze procedure, omdat de patiënt tijdens deze operatie niet mag bewegen, aangezien de chirurg zeer dicht bij het oog snijdt, wat ernstige gevolgen kan hebben in geval van ongeplande bewegingen.

Hiervoor dient vooraf een overleg met de verantwoordelijke anesthesist plaats te vinden om een ​​vorm van anesthesie te kiezen en mogelijke risicofactoren te minimaliseren. In de operatiekamer bestaat het team uit een anesthesist, chirurg, assistenten en gespecialiseerde operatieverpleegkundigen. De incisie, die wordt gemaakt door de chirurg, wordt gemaakt door de binnenkant van de ooglid of meestal direct onder de wimperlijn, afhankelijk van de ernst van de ontwikkeling van de traanzakjes, om de resulterende littekens zo onopvallend mogelijk te laten lijken en ze te verbergen door middel van de nieuw gevormde huidplooien. open de vetweefsel van het onderste lidmaat wordt herverdeeld of verwijderd en de overtollige lymfevloeistof wordt afgezogen.

Bovendien wordt een klein deel van het onderhuidse weefsel verwijderd. Het is vooral belangrijk om ervoor te zorgen dat het strak trekken van de huid geen trek aan de onderste extremiteit veroorzaakt, zodat deze uit de oogbal steekt en een zogenaamd "hangend lied" ontstaat. Om dit te voorkomen kan de chirurg ook een spieraanhechting aan de oogrand uitvoeren. Bovendien moet worden opgemerkt dat het verwijderen van de vetweefsel heeft de afstand van de schepen leveren van het oog en de oogkas aan de oppervlakkige huid. Dit kan leiden tot de ontwikkeling van licht blauwachtige oogcirkels.