Diagnose van carpaal tunnel syndroom

Definitie van carpaal tunnel syndroom

Carpaal tunnel syndroom wordt veroorzaakt door chronische compressie van de mediane zenuw van de middelste arm (nervus medianus) en manifesteert zich vroeg in de ochtend met nachtelijk pijn in de wijs- en middelvinger, evenals in de duim. In de loop van de ziekte krimpt de musculatuur van de bal van de duim (atrofie). De ziekte komt vaker voor bij vrouwen en de hoogste frequentie van de eerste diagnose ligt op middelbare leeftijd.

Een uitlokkende oorzaak voor de ontwikkeling van carpaal tunnel syndroom kan niet in alle gevallen worden vastgesteld, maar overbelasting en chronische tendosynovitis bij reumatoïde artritis worden als gunstige factoren beschouwd. De mediane armzenuw kan ook vernauwd zijn in het geval van pathologische vergroting van de ledematen (acromegalie). Een toename van het aantal nieuwe diagnoses kan ook worden waargenomen bij vrouwen tijdens zwangerschap en in gevallen waar carpaal tunnel syndroom komt vaker voor in gezinnen.

Introductie

Elke medische diagnose bestaat uit die van de patiënt medische geschiedenis (anamnese), de onderzoeksresultaten (kliniek) en beeldvormingsprocedures. Er zijn een aantal verschillende ziekten van de pols en andere zenuwknelpunten waarmee rekening moet worden gehouden bij het stellen van een diagnose. Bovendien ziekten van andere gewrichten moet ook rekening worden gehouden. Diagnose is moeilijk als de constellatie van bevindingen onduidelijk is, bijvoorbeeld als er twee verschillende ziekten tegelijkertijd aanwezig zijn, of als de ziekte nog in de kinderschoenen staat en er geen tekenen van de ziekte zijn. In dergelijke gevallen zijn valse diagnoses mogelijk, zelfs in het geval van een bekend klinisch beeld als carpaal tunnel syndroom.

Klinisch onderzoek

Vanwege het grote aantal mogelijke onderliggende ziekten, de fysiek onderzoek mag niet uitsluitend worden beperkt tot de pols examen. Bij het eerste onderzoek moeten in ieder geval ook de cervicale wervelkolom, het schouder- en het ellebooggewricht worden onderzocht om andere ziekten uit te sluiten, en mogelijke andere zenuwaandoeningen moeten worden onderzocht. Het onderzoek moet altijd worden uitgevoerd in vergelijking met de andere "gezonde" hand.

Bij het kijken naar de hand moet op littekens worden gelet, aangezien deze een indicatie kunnen zijn van een eerdere verwonding of een ongeval. In een vergevorderd stadium is al een ingeklapte spierbuik in het gebied van de bal van de duim te zien. De carpale tunnel kan dan op druk worden gecontroleerd pijn.

In de vroege stadia, nachtelijke palmair pijn en ongemak bij de eerste drie vingers wordt gemeld, wat kan worden verlicht door de handen te masseren en te schudden. Tijdens het verdere onderzoek gebruikt de arts verschillende tests waarmee hij ongemak bij de patiënt kan veroorzaken. Als een of meer van deze klinische tests positief zijn, is de aanwezigheid van carpaal tunnel syndroom zeer waarschijnlijk.

• Het zogenaamde Hoffmann-Tinel-teken kan worden gecontroleerd door licht op de carpale tunnel te tikken. Als de patiënt schietpijn ervaart, is de test positief.
• Het phalen-teken is wanneer pijn of sensorische stoornissen (paresthesie) optreden gedurende een periode van ongeveer een minuut wanneer de handen naar de handpalm worden gebogen of naar de rug van de hand worden gestrekt.
• Ook het onderzoek van het zogenaamde flesmerk kan voor meer duidelijkheid zorgen. Hier wordt getest of het niet mogelijk is om een ​​rond vat te omsluiten, veroorzaakt door onvoldoende vermogen om de duim te abduceren.

Bij het verdere onderzoek gebruikt de arts verschillende tests waarmee hij klachten bij de patiënt kan uitlokken.

Als een of meer van deze klinische tests positief zijn, is de aanwezigheid van carpaal tunnel syndroom zeer waarschijnlijk.

• Het zogenaamde Hoffmann-Tinel-teken kan worden gecontroleerd door licht op de carpale tunnel te tikken. Als de patiënt schietpijn ervaart, is de test positief.
• Het phalen-teken is wanneer pijn of sensorische stoornissen (paresthesie) optreden gedurende een periode van ongeveer een minuut wanneer de handen naar de handpalm worden gebogen of naar de rug van de hand worden gestrekt.
• Ook het onderzoek van het zogenaamde flesmerk kan voor meer duidelijkheid zorgen. Hier wordt getest of het niet mogelijk is om een ​​rond vat te omsluiten, veroorzaakt door onvoldoende vermogen om de duim te abduceren.