Diagnose
Anamnese (patiëntgesprek) wordt gebruikt om de oorzaak van het letsel op te helderen, die vervolgens door middel van een palpatieonderzoek nader kan worden opgehelderd. Als een ernstiger bevinding wordt vermoed, kan het letsel nauwkeuriger worden afgebeeld en worden beperkt met behulp van beeldvormende technieken. Deze procedures zijn meestal klassieke röntgenfoto's, computertomografie (Röntgenstraal tomografie) of magnetische resonantie beeldvorming. aangezien een blessure ook een breuk (botbreuk), is het belangrijk om deze bevinding eerst uit te sluiten om drastische gevolgen uit te sluiten.
Daarom is een kneuzing altijd een diagnose van uitsluiting, die veilig kan worden uitgesloten door middel van de vermelde procedures. Een betrouwbaar onderscheid kan alleen gemaakt worden door middel van een Röntgenstraal beeld. Hier laat de radiografie zien of het een breuk van de neusbeen.
Een eerste indruk kan echter worden opgedaan door middel van externe inspectie voor de Röntgenstraal is bezet. Als het neus- scheef staat, dit is al een sterke indicatie van een breuk van de neusbeen. Binnen de scherpe tranen in dit geval een uitgesproken regionaal hematoom kan optreden, wat wordt veroorzaakt door letsel aan de omliggende haarvaten.
Evenzo kan door mechanische interacties van de breukranden een wrijvend, krakend geluid worden gehoord en gevoeld. Als een ernstiger defect wordt vermoed in constructies rond de neus-moeten meer complexe procedures zoals computertomografie of magnetische resonantiebeeldvorming worden gebruikt om een nauwkeurigere beoordeling mogelijk te maken. Bij een negatief resultaat na uitsluiting van een botbreuk kan de diagnose kneuzing als uitsluitingsdiagnose gesteld worden. Magnetische resonantiebeeldvorming, die gevoelig is voor zacht weefsel, kan een verdere diagnostische stap zijn na beschouwing van de kosten-batenverhouding.
Behandeling Therapie
Zowel conservatieve als medicamenteuze therapieën zijn mogelijk als een diagnose van uitsluiting (dwz na een neusbeen breuk is betrouwbaar uitgesloten). Niet-medicamenteuze therapieën omvatten koude toepassingen (bijv. 3x 10 min per dag) in het gebied van de blauwe plek. Dit maakt het mogelijk om de ontsteking te beperken en te verlichten pijn.
Immobilisatie, lichte compressie en het rechtop houden van het lichaamsdeel zijn ook mogelijk, maar in het gebied van de neus- ze kunnen slechts in beperkte mate worden geïmplementeerd. Klassiek pijnstillers tegelijkertijd worden toegediend. De hier vermelde geneesmiddelen zijn niet-steroïde antireumatische geneesmiddelen (ook wel COX-remmers genoemd), die naast hun pijnstillende werking een ontstekingsremmend effect hebben en zo het welzijn van de patiënt in beide gevallen vergroten.
ALS EEN, Ibuprofen en Diclofenac worden hier vermeld, evenals paracetamol (aparte groep medicijnen). Vanwege hun bijwerkingen moeten deze geneesmiddelen echter op medisch advies bij elke patiënt zorgvuldig worden afgewogen. De medicijnen vergemakkelijken het genezingsproces, maar versnellen het niet. Als er onherstelbare weefselschade is, kan een chirurgische ingreep nodig zijn. Als een uitgebreid blauwe plek (hematoom) zichtbaar is in het gebied van de kneuzing, afhankelijk van de weefseldruk en grootte, kan het verwijderen van het hematoom worden besproken.
