Combineren maakt deel uit van de menselijke waarneming. Door het waarnemingsproces nemen mensen prikkels op uit hun omgeving. Samen met de andere cognitieve vaardigheden van observeren, interpreteren, oordelen en optellen, maakt combineren deel uit van kristallijne en vloeiende intelligentie.
Wat is combineren?
Combineren maakt deel uit van de menselijke waarneming. Door het waarnemingsproces nemen mensen prikkels op uit hun omgeving. Combineren houdt in dat je verschillende feiten aan elkaar kunt relateren. Het perceptuele proces stelt mensen in staat om bewust of onbewust prikkels uit hun perceptuele omgeving op te nemen en te verwerken. Ze observeren, interpreteren, oordelen, vatten samen en combineren zintuiglijke indrukken, situaties en feiten. Dit proces stelt mensen in staat zich te oriënteren in hun omgeving en te communiceren met hun sociale omgeving en daarop te reageren. De gave om te combineren, samen met de eerder genoemde zintuiglijke vermogens, behoort tot kristallijne en vloeiende intelligentie, die is gebaseerd op praktijk, expertise en culturele invloed. Het is een voorwaarde voor verbale expressie, leren bekwaamheid, kennisuitbreiding en sociale competentie.
Functie en taak
Kristallijne intelligentie is de voorwaarde voor het succesvol verwerken van zintuiglijke indrukken en ervaringswaarden. De limbisch systeem, als het oudste deel van de mens hersenen, is verantwoordelijk voor de vorming van intelligentie. Onderzoekers hebben ontdekt dat de geest een ondergeschikte rol speelt in dit proces. Mensen vertrouwen 99 procent op zintuiglijke indrukken en kennis die al in de hersenen Slechts één procent van de verwerkte kennis komt van buitenaf. 80 procent van de perceptuele processen vindt onbewust plaats, 20 procent wordt verwerkt via het emotionele systeem. De linker hersenhelft van de hersenen stelt mensen in staat logisch te denken en zintuiglijke indrukken te analyseren. Op deze manier kunnen ze verschillende feiten aan elkaar relateren en logische conclusies trekken. Deze verwerking is een voorwaarde om problemen op te lossen. Het vermogen om te combineren maakt ook deel uit van vloeibare intelligentie. In tegenstelling tot kristallijne intelligentie is het onafhankelijk van omgevings- en ervaringswaarden. Het is een mentale prestatie die bepaalt hoe snel iemand situaties en feiten kan verwerken en tot stand kan komen solutions tot problemen. Vloeistofintelligentie wordt aanzienlijk beïnvloed door genen. Hoe creatiever en intelligenter iemand is, des te uitgebreider is zijn of haar mentale capaciteit. Deze individuen zien feiten anders en sterker dan minder intelligente mensen. Het vermogen om te combineren vereist zowel creativiteit als analytisch en logisch denken om tot een oplossing voor een probleem te komen. Mensen die gemakkelijk kunnen combineren, dwz feiten aan elkaar relateren, zullen minder snel verkeerde inschattingen en misverstanden maken. Het eigen emotionele en motiverende systeem van de hersenen neemt stimuli min of meer onbewust of bewust waar, combineert en interpreteert ze, afhankelijk van interesse, aandacht, gemoedstoestand en houding. Criminologen moeten bijvoorbeeld dagelijks feiten aan elkaar relateren. Ze combineren indirect bewijs en bewijs om ze samen te voegen tot een algemeen beeld. Door deze combinatie zijn criminelen in staat om een misdaad zoals een moord op te lossen. Het is de combinatie van verschillende aanwijzingen die hen uiteindelijk naar het spoor van de moordenaar leiden. De forensisch onderzoekers van de forensische recherche van de politie onderzoeken sporen op de plaats delict en combineren deze individuele aanwijzingen tot ze in staat zijn de gang van zaken te reconstrueren. Door de apparatuur in het forensisch laboratorium te combineren en te gebruiken, brengen de forensisch onderzoekers individuele feiten samen tot een totaalbeeld dat politie en parket vervolgens kunnen gebruiken.
Het vermogen om te combineren is dus niet alleen gebaseerd op empirische waarden en vakkennis, maar ook op observaties en reeds heersende feiten.
Ziekten en klachten
Omdat het hele perceptuele systeem wordt aangestuurd door de linker hersenhelft, krijgen mensen met perceptuele stoornissen grote problemen om hun weg te vinden in hun omgeving. Afhankelijk van de ernst van de aandoening kan de getroffen persoon zorgvrager worden als hij of zij niet meer voor zichzelf kan zorgen. Ziekten die het waarnemingsvermogen aantasten, kunnen zowel psychologisch als fysiologisch zijn. Deze omvatten ziekten die het waarnemingsvermogen rechtstreeks beïnvloeden, zoals dementie, Alzheimer ziekte, beroertes, psychosen, neurosen en Depressie Secundaire, fysiologisch veroorzaakte ziekten en beperkingen zoals hart- problemen, verschillende orgaanziekten, hoofdpijn or 피로 kan het waarnemingsvermogen beïnvloeden. Een patiënt met dementie lijdt aan een verminderde waarneming, hij is niet in staat zintuiglijke indrukken correct te classificeren, verwerken, beoordelen en interpreteren. Hij is niet in staat de afzonderlijke fragmenten in een betekenisvolle context te plaatsen. Ernstige waarnemingsstoornissen moeten worden behandeld met uitgebreide therapeutische middelen maatregelen. Patiënten met beroerte hebben een goede prognose voor herstel dankzij moderne medische hulpmiddelen maatregelenterwijl dementie or Alzheimer ziekte zijn ongeneeslijk en het beloop van de ziekte kan alleen worden vertraagd door een adequate behandeling maatregelen Iedereen kan zijn kristallijne en vloeibare intelligentie trainen en vergroten door regelmatige training zoals hersenen jogging, lezen en intelligentie- en combinatietests. Het vermogen om te combineren is een subdiscipline van fysiologische efficiëntie van de hersenen, die uitdrukt hoe snel iemand in staat is om sensorische input te verwerken en tot een probleemoplossing te komen. Deze efficiëntie kan tot op hoge leeftijd aanhouden als mensen zich hun hele leven regelmatig blijven ontwikkelen leren nieuwe dingen en mentaal alert blijven. Daarom investeren degenen die mentale stimulatie verkrijgen met succes in hun kristallijne en vloeibare intelligentie.
