Cholecystografie (synoniem: cholecystocholangiografie) is een contrastversterkte radiografische methode voor het afbeelden van de galblaas en het galsysteem. Er worden twee primaire varianten van de procedure onderscheiden: orale cholecystografie (beeldvorming van de galblaas) en intraveneuze cholecystocholangiografie (beeldvorming van de galblaas en gal leidingen). Dit zijn procedures die worden uitgevoerd met een hoge stralingsblootstelling, dus de patiënt moet gedetailleerd worden geïnformeerd over de risico's en mogelijke complicaties. Cholecystografie gaat in het algemeen vooraf aan M-ERCP (cholangiopancreaticografie door magnetische resonantie beeldvorming). In de klinische praktijk heeft ERCP ("endoscopische retrograde cholangiopancreatografie") vaak de voorkeur boven cholecystografie omdat, naast diagnostiek, therapeutische maatregelen zoals het verwijderen van galstenen of het inbrengen van een stent (implantaat of fijn draadframe om te bewaren schepen of kanalen open) kunnen worden uitgevoerd. De volgende onderzoeken hebben betrekking op cholecystografie of zijn varianten van het klassieke onderzoek:
- Orale cholecystografie
- Intraveneuze cholecystocholangiografie
- M-ERCP (cholangiopancreaticography by magnetic resonance imaging): een diagnostische methode in de gastro-enterologie die een gecombineerde endoscopische en Röntgenstraal onderzoek van de gal kanalen en alvleesklier.
- Intraoperatieve cholecystografie - Directe visualisatie van het galsysteem tijdens chirurgie.
- Postoperatieve cholecystografie - A contrastmiddel wordt geïnjecteerd via een intraoperatief ingebrachte T-drain om te controleren of er geen obstakels zijn gal stromen.
- PTC (percutane transhepatische choleangiografie) - Met behulp van een dunne holle naald, de contrastmiddel wordt van buitenaf via de huid rechtstreeks in de galwegen.
Indicaties (toepassingsgebieden)
- Choledocholithiasis - galstenen in zowel de galblaas als de galwegen.
- Ontstekingsveranderingen in de galblaas / galwegen.
- Na chirurgische verwijdering van de galblaas om het galsysteem te visualiseren.
- Tumoreuze veranderingen van de galblaas / galwegen
- Voordat galsteen uiteenvalt door extracorporaal schokken Golf therapie.
- Voor laparoscopische cholecystectomie (chirurgische verwijdering van de galblaas).
De procedure
De patiënt zou dat moeten zijn vastend op de dag van het onderzoek, terwijl de vorige dag winderig voedsel (peulvruchten) moet vermijden, vers brood, fruit, groenten en koolzuurhoudende dranken. Vóór de eigenlijke cholecystografie wordt altijd een abdominale ledigingsscan uitgevoerd om de galblaas en zijn omgeving te visualiseren of om al een diagnose te stellen galstenen. Gal-doorlatende contrastmiddelen zijn meestal jodium- met contrastmiddelen. Bij orale cholecystografie wordt het contrastmiddel oraal toegediend (de patiënt neemt de stof normaal op mond) en passeert de darm in de bloed van de V. portae naar de lever. Daar wordt het naar de lever metabolisme en gemetaboliseerd (gemetaboliseerd). Vervolgens wordt het metabolische product van de contrastmiddel keert terug naar de darm via de galblaas en de galwegen en wordt uitgescheiden. Op deze manier verliest het contrastmedium zijn eigenschappen niet en maakt het radiografische documentatie mogelijk tijdens de passage van de galblaas. echter, de dichtheid contrastmiddel is erg laag, zodat alleen de galblaas kan worden gevisualiseerd. Bij intraveneuze cholecystocholangiografie wordt het contrastmiddel intraveneus geïnjecteerd en komt het ook in de galblaas. Na ongeveer twee uur zijn de galblaas en de galwegen optimaal gevuld met contrastmiddel, zodat er betekenisvolle beelden kunnen worden gemaakt. Hieraan voorafgaand worden controlebeelden gemaakt. Beoordeling van het contrasterende galblaas- of galsysteem richt zich op de volgende elementen:
- Dilataties (dilataties)
- Stenosen (vernauwingen)
- Opvullen van defecten - bijvoorbeeld veroorzaakt door galstenen.
- Obstructies (vernauwing veroorzaakt door andere structuren) - bijvoorbeeld B veroorzaakt door tumoren
