De Bing-test is een van de vele bekende subjectieve gehoortestprocedures die gebruik maken van bepaalde stemvorktests om te detecteren of er sprake is van een eenzijdige geluidsgeleiding of geluidsperceptie als het gehoor verminderd is. De Bing-test maakt gebruik van het verschil in gehoorsensatie tussen bot- en luchtgeluid wanneer het extern is gehoorgang is afwisselend gesloten en heropend.
Wat is de Bing-test?
Zoals alle stemvorktests is de Bing-test relatief eenvoudig uit te voeren. Als een eenzijdig gehoorverlies wordt vermoed, kan de Bing-test worden gebruikt om vast te stellen of er een geleidend of perceptief probleem is. De Bing-test wordt meestal uitgevoerd met behulp van de Rydel en Seiffer-stemvork, die speciaal is ontworpen voor gehoortests op de stemvork en voor neurologische vibratietests. Zoals alle stemvorktests is de Bing-test relatief eenvoudig uit te voeren. Als een eenzijdig gehoorverlies wordt vermoed, kan de Bing-test worden gebruikt om vast te stellen of er een geleidend of perceptief probleem is. De stemvork wordt geslagen en de voet van de vork wordt stevig vastgehouden op het benige proces van het slaapbeen achter de oorschelp (processus mastoideus) en de externe gehoorgang wordt afwisselend gesloten en weer geopend met de vinger Als er geen verandering is in het gehoorgevoel tussen kort gesloten en geopend gehoorgang, er is een geleidingsstoornis aanwezig. Als het geluid van de stemvork beduidend luider te horen is bij gesloten gehoorgang, is er sprake van een geluidswaarnemingsstoornis in het betreffende oor. Omdat normaal horende personen hetzelfde kwalitatieve effect ervaren op een hoger algemeen niveau volume niveau moet het gehoorvermogen vóór de Bing-test worden getest, bijvoorbeeld door middel van een geluidaudiogram, om verkeerde interpretaties te voorkomen. De Bing-test was oorspronkelijk bekend als faux bing. Wanneer de voet van de trillende stemvork in het midden van de schedel van een patiënt met een unilaterale geluidsgeleidingsstoornis, hoort de patiënt het geluid harder in het verstoorde oor. Als het normaal horende oor nu extra is gesloten met de vinger, gaat het geluid niet naar de andere kant van het ‘gezonde’ oor, waarvan de gehoorgang nu met de vinger is gesloten, maar de patiënt hoort het geluid nog steeds luider met het oor met een verstoorde geluidsgeleiding.
Functie, effect en doelen
Bij het controleren van gehoorstoornissen is het niet alleen een kwestie van hoeveel het gehoorgevoel wordt verminderd, maar ook in termen van daaropvolgend gericht therapie of technische ondersteuning bij het horen, is het onderscheid tussen conductieve en perceptieve stoornissen enorm belangrijk. Een geluidsgeleidingsstoornis is aanwezig wanneer een schakel in de transmissieketting in het 'mechanische' deel van het gehoororgaan, waaronder het uitwendige oor en de gehoorbeentjes van de middenoor, exposities functionele stoornissen Een stoornis van de geluidsperceptie is aanwezig wanneer, in het 'elektrische' deel van het gehoorproces, dat de omzetting van de mechanische geluidsgolven in elektrische zenuwimpulsen in het binnenoor, de overdracht van de signalen naar het CZS en de verdere verwerking omvat. van de signalen in het CZS heeft een van de componenten een functionele stoornis. Een geluid dat voornamelijk via de schedel bot wordt bot of structuurgeluid genoemd. Net als geluid dat door de lucht en de uitwendige gehoorgang wordt uitgezonden, veroorzaakt het de trommelvlies en gehoorbeentjes om te trillen. In dit geval wordt echter een deel van de trillingsenergie naar buiten gereflecteerd door de trommelvlies, wat resulteert in een algehele verzwakking van luidheid. Als de uitwendige gehoorgang gesloten is, wordt het deel van het geluid uitgestraald door de trommelvlies in de gehoorgang wordt teruggekaatst op het trommelvlies (in dit geval door de vinger De patiënt of proefpersoon hoort het geluid dat wordt overgedragen door structuurgeluid nu veel luider. De Bing-test maakt gebruik van dit fenomeen, ook wel bekend als de afsluiting effect. De Bing-test wordt gebruikt bij patiënten met eenzijdige gehoorverlies en geeft duidelijkheid of er sprake is van een stoornis in de geluidsgeleiding of de geluidsperceptie. Achter de oorschelp van het oor met het gehoorverlies wordt de voet van de aangeslagen stemvork stevig vastgehouden op het benige proces van het slaapbeen (mastoïd proces) en wordt de uitwendige gehoorgang meerdere keren gesloten en weer geopend met de vinger. de patiënt voelt geen verschil in de luidheid van het geluid tussen de afgesloten en niet-afgesloten fasen van de gehoorgang, er is sprake van een stoornis van de geluidsperceptie. De stoornis van de geluidsperceptie kan verschillende oorzaken hebben: ofwel is er een aandoening van de sensorische cellen in het slakkenhuis in het binnenoor, waardoor het mechanisch binnenkomende geluid niet goed wordt vertaald in elektrische zenuwimpulsen, ofwel de transmissielijn, de gehoorzenuw ( nervus vestibulocochlearis), een aandoening heeft of de signalen niet goed kunnen worden verwerkt in de hersenen in overeenkomstige auditieve indrukken.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Alle bekende stemvorkprocedures voor het testen van het gehoor - inclusief de Bing-test - worden niet-invasief en volledig vrij van chemicaliën of drugs Bovendien veroorzaakt de Bing-test nee pijn en is vrij van bijwerkingen. Er zijn geen bekende risico's of gevaren. De resultaten van de Bing-test, die door hun subjectiviteit nogal kwalitatief zijn, kunnen worden aangevuld met een objectieve procedure met kwantitatief vergelijkbare waarden. Dit zijn impedantiemetingen van het trommelvlies. De belangrijkste procedure is tympanometrie, waarbij de uitwendige gehoorgang wordt gesloten en een testtoon in de gehoorgang wordt uitgezonden. De reflectie van het trommelvlies wordt dan gemeten op verschillende toonhoogtes, intensiteiten en bij verschillende drukken in de uitwendige gehoorgang van lichte overdruk tot lichte onderdruk. Op deze manier kunnen de verschillende waarden tussen lichaamsgeluid en luchtgeluid ook kwantitatief worden geëvalueerd. Het moet nog worden vermeld dat de subjectieve Bing-test, evenals de andere stemvorktests, belangrijke kwalitatieve informatie kunnen geven over de aanwezigheid van een geluidsgeleiding of een geluidsperceptie-stoornis, maar dat verdere objectieve diagnostische procedures met kwantificeerbare parameters worden aanbevolen in geval van positieve bevindingen.
