Bekkeneindpresentatie is een positie van het ongeboren kind in de baarmoeder die afwijkt van de norm na de 34e week van zwangerschap In deze positie ligt de baby hoofd omhoog in plaats van omlaag zoals in de normale schedelpositie. Het achterdeel of de benen bevinden zich aan de onderkant van de baarmoeder Ongeveer 5 procent van alle baby's bevindt zich bij de geboorte in een stuitligging.
Soorten stuitligging
Tot de 34e week van zwangerschap, alle ongeboren baby's liegen hoofd in de baarmoeder Dan, met toenemend gebrek aan ruimte, gaan ze op eigen kracht, hoofd naar beneden, in de schedelpositie. Als deze rotatie niet plaatsvindt, wordt dit een laatste bekkenpositie genoemd. Er zijn verschillende varianten van deze geboortepositie. De meest voorkomende vorm is de volledige stuitligging, die goed is voor meer dan 60 procent van alle geboorten. Daarnaast is er ook nog de onvolledige stuitligging, waarin er maar één is been wijst naar boven. In deze positie zijn beide benen van de baby omhoog en de stuitligging naar beneden. In de volledige stuitligging zijn beide benen gehurkt. In de gemengde vormen zijn er de knieposities (één of beide knieën omlaag), de voetposities (één of beide voeten omlaag).
Oorzaken
Ongeveer de helft van de bekkeneindposities heeft geen medisch identificeerbare oorzaak. Bij meer dan 50 procent is de moeder een nieuwe moeder en kan ook een familiaire cluster worden gedetecteerd. Vrouwen en mannen die zelf zijn bevallen als bekkenpresentatie hebben tot drie keer meer kans op een bekkenpresentatie. Veelvouden worden ook vaker dan gemiddeld geboren in stuitligging in de baarmoeder. Bij tweelingen is de incidentie ongeveer een derde. Andere risicofactoren voor deze afwijking zijn misvormingen van het hoofd, een navelstreng dat is te kort of verstrengeld, en te weinig of te veel vruchtwater Misvormingen van de baarmoeder en bepaalde bekkenvormen van de moeder bevorderen ook het optreden van een stuitligging.
Risico's van stuitligging
De risico's van stuitligging zijn onder meer een onderaanbod van zuurstof aan de baby en letsel tijdens de bevalling zelf. Het vouwen van de armen tijdens het geboorteproces kan voorkomen dat het hoofd er doorheen gaat. Verloskundigen moeten de armen dan handmatig vanuit deze positie loslaten. Dit kan leiden tot armbreuken en spierblessures. De navelstreng wordt ook sneller gecomprimeerd in de stuitligging dan bij een normale bevalling. Dit kan leiden tot een onderaanbod van zuurstof voor de baby en, in het ergste geval, hersenen schade. Bij tot 70 procent van de bevallingen in stuitligging is er ook sprake van torticollis vanwege spierspanning. Voor de aanstaande moeder is een bevalling in stuitligging zwaarder omdat het vaak langer duurt dan een normale bevalling. De bijzonder stressvolle duwfase kan ook langer duren dan bij een craniale presentatie, omdat het grote hoofd van de baby pas op het einde komt.
Vaginale geboorte of keizersnede?
Vaginale bevalling is over het algemeen mogelijk in stuitligging, maar wordt tegenwoordig zelden aanbevolen. Het vereist een ervaren team van verloskundigen. Relatief weinig ziekenhuizen bieden de mogelijkheid tot spontane bevalling bij stuitligging. In het geval van een simpele stuitligging, een geboortedatum van meer dan 34 weken en als er geen ziektes zijn van de moeder of het kind, staat er in principe niets een spontane geboorte in de weg. De viervoeterhouding wordt aanbevolen als geboortepositie, aangezien het kind in deze positie grotendeels zelfstandig geboren kan worden. Normaal gesproken is er geen extra hulp van de verloskundigen nodig. Bij een geschat geboortegewicht van meer dan 3500 gram, voortijdig breken van de vliezen, ziekten van de moeder of het kind en een gestrekte hoofdpositie van het kind, een keizersnede wordt aanbevolen voor de moeder. Dit geldt ook voor een relatief hoge geboortedatum van de moeder en een bovengemiddelde hoofdomtrek van het kind.
Externe draai in stuitligging
Uitwendig draaien bij een stuitligging van het kind is een mogelijkheid om het kind alsnog in de schedelpositie te brengen. Dit is mogelijk vanaf de 36ste week van zwangerschap Een ervaren verloskundige oefent externe druk uit op het ongeboren kind en draait het in de schedelpositie. Deze procedure brengt risico's met zich mee: er kunnen complicaties zijn van de navelstreng, vaginale bloeding en [voortijdige placenta-abruptie | voortijdige loslating van de placenta Het slagingspercentage is ongeveer 60 procent en het risico op complicaties is naar verluidt ongeveer drie procent. Er moet altijd een chirurgisch team klaarstaan om een keizersnede bij een complicatie onmiddellijk. Omdat een uitwendige wending pas in het late stadium van de zwangerschap mogelijk is, zijn de kinderen al volwassen genoeg om in zo'n zwangerschap te worden geboren keizersnede. Acupunctuur en moxibustion (verwarming van specifieke lichaamspunten) worden ook besproken als methoden voor een beurt. Dit zijn procedures van Traditioneel Chinees Medicijn Ze zijn echter niet wetenschappelijk bewezen.
Alles komt goed!
Veel vrouwen maken zich in een vroeg stadium onnodig zorgen over een stuitligging. Meestal gaan de kinderen echter spontaan in de schedelpositie. Bij een stuitligging ligt de beslissing voor een vaginale bevalling of een keizersnede altijd bij de moeder. Dit geldt ook voor de beslissing om een externe beurt te hebben. Het is belangrijk om een gedetailleerd medisch consult te hebben met gedetailleerde informatie over de opties en risico's. Ongeacht of het een keizersnede is of een spontane geboorte, zuigelingen met bekkenpresentatie verschillen in hun ontwikkeling niet van zuigelingen met craniale eindpresentatie. Ongeacht het type levering, pijn en angst wordt meestal snel vergeten en de vreugde van het wonder van nieuw leven heeft de overhand.
