Kneipp prees de arnica in de hoogste tonen. De ingrediënten van de dooiergele bloemen van arnica vooral helpen bij uitwendige verwondingen. In de natuurgeneeskundige literatuur vindt men steeds weer tekstgedeelten, waarin pastoor Sebastian Kneipp de verschillende effecten van de arnica. Zelfs in zijn tijd was het een Kneipp-klassieker om kompressen te laten weken met een arnica tinctuur en breng ze aan op kneuzingen, kneuzingen of pijnlijke spieren. Volgens de geschriften van Kneipp werden verwondingen altijd betrouwbaar genezen met behulp van arnica.
Geschiedenis van arnica
Arnica onderging hetzelfde lot als veel andere medicinale planten. In de middeleeuwen was de effectiviteit bekend, maar raakte daarna steeds meer in de vergetelheid. Alleen de boeren kweekten de planten in hun tuinen en maakten een tinctuur van wortels en bloemen, die ze gebruikten voor allerlei soorten ontstekingsziekten. Toen in de vorige eeuw de interesse in traditioneel kruidengeneeskunde weer tot bloei kwam, ging de wetenschap ook intensiever om met arnica. De vaste plant met de dooiergele bloemen groeit voornamelijk in alpiene streken in grote delen van Europa. Het vereist zure en voedselarme standplaatsen en gedijt daarom bijzonder goed op ruige graslanden, heidevelden en niet te droge heidevelden.
Vroeger waren de zonnige weidegronden van het hooggebergte in de zomermaanden in grote hoeveelheden bedekt met de felgele bloemen. Dit is waarschijnlijk waar de populaire naam "Bergwohlverleih" vandaan komt. Door de intensivering van de landbouw zijn hun natuurlijke habitats de afgelopen decennia steeds meer afgenomen. Tegenwoordig is de arnica zeldzaam geworden en staat hij op de rode lijst van bedreigde diersoorten. In Duitsland is het beschermd en mag het niet worden opgehaald.
Arnica farmaceutisch
In de Europese Farmacopee worden arnica-bloemen (Arnicae flos) beschreven als medicinaal actieve bestanddelen van de plant. Voor farmaceutische preparaten, de gedroogde hele of gedesintegreerde bloeiwijzen van de Arnica montana variëteit worden gebruikt. Hiervoor wordt de 40 tot 60 centimeter hoge kruidachtige plant in velden geteeld. Wetenschappers waren in staat om de natuurlijke ontstekingsremmende helenaline te identificeren als het belangrijkste actieve ingrediënt. Het heeft ook pijnstillende en antiseptische eigenschappen. Celbeschermend flavonoïden en etherische olie ronden het actieve profiel van arnica-bloemen af.
Arnica-bloemen worden uitwendig gebruikt als kompres of zalfpreparaat. Deze mogen in geen enkel medicijnkastje ontbreken, want ze hebben zich bewezen als eerstehulpverleners bij uitwendige verwondingen van welke aard dan ook. Ze laten kneuzingen, kneuzingen, verstuikingen en kneuzingen sneller verdwijnen en verlichten reumatische spier- en gewrichtsklachten. Arnica tincturen van de apotheek, verdund volgens de instructies op de verpakking, geschikt voor mond spoelingen voor mond- en tandvleesaandoeningen. Arnica in verschillende potenties (verdunningen) is ook een populaire remedie in homeopathie. Het toepassingsgebied omvat hier alle gevolgen van blessures.
Bijwerkingen van Arnica
Omdat helenaline een giftig effect heeft bij intern gebruik en dat kan leiden naar diarreeduizeligheid of gevaarlijk hartritmestoornissenwordt het interne gebruik van arnica-preparaten tegenwoordig afgeraden - behalve in homeopathie. Zoals bij veel andere composieten, bijvoorbeeld allergieën eczeem met blaren, kan ook optreden bij arnica na langdurig gebruik. In dit geval moet een arts worden geraadpleegd. In dit verband heeft intensief onderzoek zijn vruchten afgeworpen: er zijn nu onderzoeken met cultivars die vrij zijn van de allergene stoffen.
