Definitie
De naam hippocampus komt uit het Latijn en betekent vertaald zeepaardje. De hippocampus als een van de belangrijkste structuren van de mens hersenen draagt deze naam in verwijzing naar zijn zeepaardachtige vorm. Het maakt deel uit van het telencephalon en wordt eenmaal in elke helft van de hersenen.
Anatomie
De naam hippocampus komt uit het Latijn en betekent vertaald zeepaardje. De hippocampus als een van de belangrijkste structuren van de mens hersenen draagt deze naam in verwijzing naar zijn zeepaardachtige vorm. Het maakt deel uit van het telencephalon en wordt eenmaal in elke helft van de hersenen aangetroffen.
Het telencephalon, ook wel het eindbrein genoemd, is het grootste van de vijf hersensegmenten. Als onderdeel van de centrale zenuwstelsel, het menselijk brein is gewoonlijk verdeeld in de volgende secties: endhersenen, diencephalon, middenhersenen / mesencephalon, achterhersenen/ metencephalon en afterbrain / myeloncephalon. De eindhersenen zijn weer verdeeld in ongeveer vijf verschillende lobben.
In de temporale lobben (temporale lobben) van beide hemisferen bevinden de hippocampi zich aan de onderkant van de met vloeistof gevulde laterale ventrikels. Als je je een horizontale snede op ooghoogte voorstelt, verschijnen ze als een gekrulde structuur op het onderste snijvlak. De hippocampus is ook verder onderverdeeld: Gyrus dentatus, cornu ammonis / ammonshorn en subiculum vormen samen de Formatio hippocampi, een functionele eenheid.
Net als de hersenschors, bestaat de hippocampus ook uit een gelaagdheid van zenuwcellen. Informatie van de sensorische organen komt aan bij de dentate gyrus, wordt geselecteerd in de hippocampus, overgedragen via het subikel en onderverdeeld. Bovendien ontvangt en verzendt de hippocampus signalen van en naar andere hersengebieden. Frontale kwab = rood (frontale kwab, frontale kwab) Pariëtale kwab = blauw (pariëtale kwab, pariëtale kwab) Occipitale kwab = groen (occiptitale kwab, achterhoofdskwab) Temporale kwab = geel (temporale kwab, temporale kwab)
Functie van de hippocampus
De hippocampus vertegenwoordigde de functionele interface tussen de korte en lange termijn van de mens geheugen. Het bewustzijn neemt met behulp van de sensorische organen continu een enorme hoeveelheid informatie uit de omgeving waar. Deze informatie wordt doorgegeven aan de centrale zenuwstelsel, waar het van de hersenschors via de entorinale cortex naar de hippocampus gaat.
Na verwerking van de inhoud bereiken ze de andere hippocampus en andere structuren van de limbisch systeem, waaraan emotioneel en dwangmatig gedrag wordt toegeschreven. De verzamelde indrukken en informatie worden niet opgeslagen in de hippocampus, maar worden eerst geselecteerd en vergeleken met reeds ervaren indrukken. Op deze manier fungeert de hippocampus als een coördinerende "tussenpersoon" tussen nieuwe informatie en wat al bekend is.
Het vormt de mens geheugen door inhoud over te dragen van korte- naar langetermijngeheugen. Bestaande informatie wordt vergeleken en aangepast als er een afwijking is. Als het een kwestie is van herhaaldelijk waargenomen of soortgelijke indrukken, worden deze steeds meer gestold in de geheugen.
Hun relevantie neemt toe. Maar niet alleen feitelijke informatie wordt in de hippocampus verwerkt, maar ook emotionele informatie. De emotionele sensatie wordt versterkt samen met andere structuren van de limbisch systeem. De structuur van de hippocampus is onderhevig aan plastische veranderingen. Nieuwe verbindingen tussen de individuele zenuwcellen kunnen zo zorgen voor een snellere overdracht van informatie naar het langetermijngeheugen.
