Werkingsmechanisme van Tacrolimus
Tacrolimus grijpt in bij de activering van de immuunsysteem na herkenning van vreemde structuren (bvB Fragmenten van bacteriën/virussen, transplantaties, etc.) Deze structuren worden gepresenteerd aan T-cellen van de immuunsysteem door antigeen presenterende cellen.
Vervolgens vindt de synthese van belangrijke boodschappersubstanties (oa interleukines) plaats binnen de T-cellen, die verantwoordelijk zijn voor hun eigen groei en de activering van verdere immuuncellen. Tacrolimus werkt als calcineurineremmer in T-cellen. Door zijn vetminnende karakter bindt het zich aan immunofiline in de cellen, waardoor signaaltransductiewegen via calcineurine en daarmee de synthese van de boodschapper interleukine (IL-2) worden geremd.
IL-2 is belangrijk voor de onafhankelijke activering en stimulatie van T-cellen, die een deel van de immuunreacties in het lichaam bemiddelen. Bovendien is de synthese van verdere boodschappersubstanties van de immuunsysteem wordt geremd. In tegenstelling tot andere gebruikte immunosuppressieve geneesmiddelen, Tacrolimus treedt al na een paar dagen in werking. Daarom wordt Tacrolimus vaak gecombineerd met andere immunosuppressieve geneesmiddelen om een immunosuppressief effect op korte en lange termijn te bereiken.
Alle artikelen in deze serie:
