Wat is een auto-immuunziekte?

Introductie

De term auto-immuunziekte vat een hele groep verschillende ziekten samen. Het beschrijft een overdreven reactie van de cellen van ons immuunsysteem aan de eigen cellen van het lichaam, wat leidt tot schade aan het betreffende orgaan. Onze immuunsysteem is gedrukt in de thymus aan het begin van de menselijke ontwikkeling.

Dit orgaan speelt een centrale rol bij de selectie van de zogenaamde T-cellen. Alleen die cellen die de lichaamseigen cellen kunnen herkennen, mogen verder leven. Alle andere zijn opgelost.

Op deze manier creëert het lichaam een ​​mechanisme om zichzelf te verdedigen tegen vreemde structuren. Deze omvatten virussen en bacteriën, maar ook andere micro-organismen en stoffen die van buitenaf worden aangevoerd. De immuunsysteem moet in staat zijn om zijn eigen cellen te herkennen en te tolereren en tegelijkertijd het lichaam te beschermen tegen "indringers".

De zogenaamde MHC-moleculen hebben hier een bijzondere functie. Ze bevinden zich op de buitenste celwand en dienen om onbekende cellen te herkennen. Embossing werkt niet altijd even soepel.

In sommige gevallen worden fouten gemaakt, zodat bepaalde T-cellen hun humorale en cellulaire reactie niet op vreemde structuren richten, maar op de lichaamseigen cellen. Dit leidt tot de vorming van antilichamenZogenaamde autoantilichamen. Het aangetaste orgaan is aanvankelijk beschadigd en kan volledig worden vernietigd als er geen behandeling wordt gegeven.

Als er geen therapie wordt uitgevoerd, is het meestal een levenslang proces. De exacte oorzaken die bijdragen aan de ontwikkeling van een auto-immuunziekte zijn nog niet bekend. Een genetische aanleg en een verkeerde selectie van de T-cellen in de thymus Worden aangenomen.

Verschillende triggers veroorzaken het begin van de ziekte. Dit zijn onder meer virale infecties of de infectie met een bepaalde ziekteverwekker, maar ook hormonale veranderingen in het lichaam. Bij de diagnose van auto-immuunziekten kan het niveau van het betreffende autoantilichaam in de bloed wordt bepaald.

Zogenaamde limiettiters bepalen de waarde waarbij dit als pathologisch wordt beschouwd. De behandeling is meestal symptomatisch. Genezing is nog niet mogelijk. In totaal zijn er ongeveer 400 auto-immuunziekten bekend, die zijn onderverdeeld in drie verschillende groepen: ziekten tegen een specifiek orgaan, ziekten tegen specifieke lichaamsstructuren en gemengde vormen.