Therapie van voortijdige loslating van de placenta
De therapie van voortijdige loslating van de placenta afhankelijk van de mate van onthechting, de voorwaarde van de moeder en de toestand van het kind. Als er weinig vaginale bloeding is en de voorwaarde van de moeder en foetus onopvallend is, zullen bedrust en controles worden uitgevoerd onder intramurale omstandigheden. Dit is vooral het geval als de zwangerschap bevindt zich nog in een pril stadium.
Tot en met de 34e week van zwangerschap, kunnen corticosteroïden ook worden gebruikt om long volwassenheid in de foetus. Als het bloeden stopt en de voorwaarde van de moeder en foetus stabiel blijft, kan de patiënt ook uit het ziekenhuis worden ontslagen. In ernstige gevallen is het primaire doel om de bloedsomloop van de moeder te stabiliseren.
Fijnmazige controles zijn noodzakelijk, waarbij speciale aandacht wordt besteed aan de coagulatie van de patiënt om bij afwijkingen te kunnen ingrijpen in het coagulatieproces van de patiënt. Indien nodig zuurstof en bloed wordt beheerd. Als de toestand van moeder en kind in gevaar is, wordt een onmiddellijke bevalling door middel van een keizersnede gestart, onafhankelijk van het tijdstip van zwangerschap en zelfs als de foetus nog steeds niet levensvatbaar is. Ook bij vergevorderde zwangerschappen vanaf de 37e week wordt een bevalling beoogd. Als de toestand van de patiënt en de foetus stabiel is, kan een vaginale bevalling worden geprobeerd, anders wordt een keizersnede uitgevoerd.
Prognose van voortijdige loslating van de placenta
Een hogere mate van voortijdige loslating van de placenta vormt een bedreiging voor het leven van moeder en kind. In ernstige gevallen bedraagt de moedersterfte ongeveer één procent, terwijl de kindersterfte sterk afhankelijk is van de week van de zwangerschap en het geboortegewicht en varieert van 10-50%. Afhankelijk van hoe snel een medische ingreep wordt uitgevoerd, blijvende of tijdelijke schade aan volksgezondheid kan ook voorkomen. Deze omvatten bijvoorbeeld infantiele hersenen en ontwikkelingsschade veroorzaakt door zuurstoftekort. Een ervaren voortijdige loslating van de placenta verhoogt ook het risico op herhaling bij een volgende zwangerschap.
