Wat is een kroon?
Een tandkroon is een kunstmatige tandvervanging die wordt gebruikt voor tanden die ernstig beschadigd zijn (door tandbederf of een val). Het plaatsen van de tandkroon wordt door de tandarts kronen genoemd.
Niet alleen de tandprothese wordt ‘kroon’ of ‘tandkroon’ genoemd, maar ook dat deel van een natuurlijke tand dat uit het tandvlees steekt.
Tandkroon: soorten
Tandkronen zijn onderverdeeld in volledige kronen en gedeeltelijke kronen. Een volle kroon bedekt de tand volledig. Een gedeeltelijke kroon bedekt daarentegen slechts een deel van de tand, bijvoorbeeld het occlusale oppervlak.
Tandheelkundige en maxillofaciale praktijken kunnen direct een tijdelijke tandkroon vervaardigen. Het dient als tijdelijke oplossing voor de patiënt totdat hij of zij de definitieve prothese krijgt. Een permanente tandkroon wordt zorgvuldig aangepast aan het individuele gebit van de patiënt en gemaakt in speciale tandlaboratoria.
Tandkroon: materiaal
Als tandkroonmateriaal worden metalen, keramiek of kunststoffen gebruikt:
Tandkronen van kunststof zijn goedkoper, maar slijten gemakkelijker en raken sneller beschadigd dan tandkronen van metaal.
Tandkronen van keramiek bieden een aantrekkelijk esthetisch resultaat: ze verschillen qua kleur nauwelijks van een natuurlijke tand en zijn bijzonder geschikt voor de zichtbare voortanden.
Wanneer heeft u een tandkroon nodig?
- ontbrekende tandstructuur
- talrijke vullingen
- ontbrekende steunzones van de tand
- correctie van malocclusies van tanden
- ontbrekende tanden
- losse tanden
- verkleurde tanden
Tandkronen worden ook vaak gebruikt bij het inbrengen van een kunstgebit, zodat de prothese daar verankerd kan worden. Eventuele lopende voorbehandelingen, zoals tandvleesbehandeling, moeten vóór het kronen zijn voltooid.
Een tandkroon is niet geschikt voor tanden met een dode zenuw, en ook niet voor tanden die sterk scheef staan.
Wat doe je als je een tandkroon bevestigt?
Vooronderzoek
Voordat de tandarts de kroon maakt, onderzoekt hij de tandwortel en voert indien nodig een voorbehandeling uit. Hij test de functionaliteit van de tandzenuw door de tand te besproeien met een koude spray. Als de patiënt koude pijn in de tand voelt, is de tandzenuw intact.
Omdat bij een röntgenonderzoek altijd een bepaalde hoeveelheid straling betrokken is, wordt dit slechts in uitzonderlijke gevallen uitgevoerd.
Voorbehandeling van de tand
Bepaling van de individuele kroonvorm
Om ervoor te zorgen dat de kroon het kauwen later niet hindert, wordt deze nauwkeurig aangepast aan de individuele beet van de patiënt. Hiervoor bijt de patiënt op een bijtspalk met afdrukmateriaal (meestal op siliconenbasis). Het materiaal is doorgaans binnen enkele minuten uitgehard. Vervolgens verwijdert de tandarts de spalk met de beetafdruk. Daarnaast wordt er een afdruk gemaakt op een wasplaat. Met behulp van beide afdrukken fabriceert een tandtechnicus in het laboratorium een nauwkeurig passende kroon.
Wat zijn de risico’s van een tandkroon?
- Infecties van tand of tandvlees
- Verwondingen van zenuwen
- Ontsteking van de tandzenuw (pulpitis)
- Bloeden
- littekenvorming op het tandvlees
Na het plaatsen van een tandkroon zijn de volgende complicaties mogelijk:
- Schade aan de tandkroon (deze moet mogelijk worden vervangen)
- loslaten of uit de tandkroon vallen
- allergische reacties of intolerantie voor het kroonmateriaal
- onbevredigend esthetisch resultaat, bijvoorbeeld door een donker zichtbare rand van de tandkroon
- pijn bij warme of koude prikkels (ijs, koude dranken, warme gerechten)
- overgevoeligheid voor bijten
Totdat u gewend bent aan uw nieuwe bijtgevoel, zal de tandkroon nog steeds een beetje onbekend aanvoelen. Als u echter na een paar dagen nog steeds druk of pijn voelt bij het kauwen, moet uw tandarts de tandkroon controleren.
Zorgvuldige, regelmatige mondhygiëne is essentieel voor de langst mogelijke levensduur van de tandkroon. Het is daarom het beste om na elke maaltijd, maar minimaal tweemaal per dag, uw tanden te poetsen en dagelijks te flossen.
