Symptomen
Afhankelijk van het stadium van de ziekte kunnen de symptomen variëren. Aanvankelijk waren alleen de long weefsel (interstitium) bevat vloeistof, die later in de longblaasjes en zelfs de bronchiën terechtkomt. Hoe meer uitgesproken deze stadia zijn, hoe ernstiger de symptomen gewoonlijk zijn.
Als de vloeistof nog steeds beperkt is tot het pure long weefsel (interstitium), dit leidt tot sneller ademhaling of verhoogde ademhalingsfrequentie (tachypneu), een verhoogd ademhalingsgeluid en mogelijk een auscultatoir secundair ademhalingsgeluid tijdens het uitademen (stromend), dat wordt beschreven als een droog en fluitend geluid. Een "borrelend" ademhaling Er kan ook geluid optreden. Dit wordt veroorzaakt door de luchtstroom in de vloeistof in de longblaasjes en kan tijdens het luisteren met een stethoscoop worden gehoord. Evenzo in de context van longoedeemkan kortademigheid of dyspneu optreden.
Dit betekent dat de patiënt moeite heeft ademhaling en kan onvoldoende zuurstof opnemen. Deze kortademigheid kan zo ernstig zijn dat de getroffen patiënt de ademhalingsondersteunende spieren moet gebruiken. In dit geval kan de patiënt het beste lucht (orthopneu) krijgen in een rechtop zittende positie met actieve ademhalingsondersteuning.
Een ander symptoom is een hoesten Dit wordt veroorzaakt door de irritatie van vocht in de longblaasjes en bronchiën. Het kan ook gepaard gaan met een schuimig en bloederig sputum.
De laatste symptomen kunnen worden samengevat als zogenaamd cardiale astma. Dit zogenaamde cardiale astma omvat kortademigheid, vooral tijdens het liggen, en de bijbehorende symptomen zoals hoesten en kortademigheid. Deze symptomen worden verbeterd door zitposities, waardoor patiënten bijvoorbeeld in halfzittende houdingen gaan slapen om een verbetering van de symptomen te krijgen.
De kortademigheid kan in het algemeen toenemen, zodat het subjectieve gevoel van verstikking optreedt. De kortademigheid kan ook leiden tot zuurstofgebrek, wat zich uit in bleekheid van het gezicht en cyanose (blauwe verkleuring van lippen en vingertoppen). Als er zich vocht in de longen of in de pleuraholte aan de zijkant van de longen bevindt, kunnen de longen zich niet meer zoals gebruikelijk bij elke ademhaling ontvouwen en wordt het uitwisselingsoppervlak voor zuurstof verminderd.
Hierdoor kan bij elke ademhaling de gebruikelijke hoeveelheid zuurstof niet meer door de longen in de bloedbaan terechtkomen. Als de beperkingen maar gering zijn, merkt de getroffen persoon dit in eerste instantie niet of pas na grotere inspanning. Als er een grotere accumulatie is van water in de longen of een grotere vernauwing van de longen door a borstvliesuitstroming, zal de getroffen persoon kortademigheid voelen, zelfs na een lichte inspanning.
Als de vernauwing van de longen vordert, treden ook ademhalingsmoeilijkheden op in rust. Zodra de patiënt klaagt over kortademigheid, moet de oorzaak worden achterhaald en moet een passende behandeling worden uitgevoerd. De eerste stap is om de oorzaak van de water in de longen.
Dit wordt gevolgd door de medicatie om het water uit de longen te spoelen. Dit gebeurt door middel van plastabletten of een infuus dat gedurende korte tijd kan worden gegeven. Na infusie kan de medicatie ook enkele dagen of weken als tablet worden doorgegeven.
Als diagnostisch hulpmiddel kan een Röntgenstraal van de longen moet worden afgenomen. Als dat zo is water in de longen, dit zal zichtbaar zijn in de vorm van een lichte kap op de Röntgenstraal Als er water in het long of de pleurale openingen aan de linker- of rechterkant, is er een verminderde gasuitwisseling, wat kan leiden tot het ontstaan van ademnood.
Aan de andere kant raken de longen tegelijkertijd geïrriteerd, wat ertoe leidt dat patiënten klagen over een droge of productieve en vochtige hoesten Als er veel water in de longen zit, treedt meestal een combinatie van kortademigheid en hoesten op. Er zijn enkele andere aandoeningen waarbij deze combinatie aanwezig is (bijv. Pulmonaal embolie or longontsteking).
Om deze reden is een nauwkeurige diagnose van waar de kortademigheid en de hoesten komen uit, moet eerst worden gemaakt voordat de behandeling kan worden gegeven. In de meeste gevallen is een Röntgenstraal geeft informatie over de oorzaak. Het kan snel worden uitgevoerd en is het diagnosetool bij uitstek.
Alle artikelen in deze serie:
