Prostaat carcinoom (Pca) - in de volksmond prostaat genoemd kanker - (synoniemen: prostaat adenocarcinoom; prostaatcarcinoom prostaatcarcinoom; ICD-10 C61: maligne neoplasma van de prostaat) is een kwaadaardig neoplasma van de prostaatklier (prostaatklier). Prostaat carcinoom is de vijfde meest voorkomende kwaadaardige (kwaadaardige) ziekte wereldwijd. Het komt het meest voor kanker bij mannen in Duitsland, goed voor 25.4% van alle gediagnosticeerde kankers. De ziekte kan beginnen in verschillende delen van de prostaat en verspreidt zich aanvankelijk binnen de prostaat. Naarmate de ziekte voortschrijdt, reizen tumorcellen zowel lymfogeen (via de lymfekanalen naar de weefselvocht knooppunten) en hematogeen (via de bloedbaan) naar andere delen van het lichaam. Daar, metastasen (dochtertumoren) kunnen zich vormen. Het skelet, lever en longen worden bijzonder aangetast. Prostaatcarcinoom is ingedeeld in:
- bijkomstig prostaatcarcinoom - normale palpatiebevindingen (palpatiebevindingen); tumor werd ontdekt na een operatie voor goedaardige prostaathyperplasie (BPH).
- Manifesteren prostaatcarcinoom - tumor rectaal voelbaar.
- Occult prostaatcarcinoom - eerste manifestatie van de tumor door detectie van metastasen zonder bewijs van de primaire tumor.
- Latent prostaatcarcinoom - klinisch onopvallend, pas na overlijden gedetecteerd.
Frequentiepiek: de ziekte treedt op vanaf de leeftijd van 45 jaar, neemt significant toe met de leeftijd en neemt op latere leeftijd weer iets af. Tot 80% van de 70-plussers heeft een latente (niet-gedetecteerde) prostaat kanker De mediane aanvangsleeftijd is 69 jaar (2006). De incidentie (frequentie van nieuwe gevallen) is ongeveer. 110 gevallen per 100,000 inwoners per jaar in Duitsland Rekening houdend met de leeftijd is de incidentie per 100,000 mannen als volgt: ca. 15 van de 45- tot 49-jarigen, 61 van de 50- tot 54-jarigen, 212 van de 55- tot 59-jarigen, 417 van de 60- tot 64-jarigen, 608 van de 65- tot 69-jarigen -jaren, 716 bij 70- tot 74-jarigen, 719 bij 75- tot 70-jarigen, 611 bij 80- tot 84-jarigen en 498 bij 85-jarigen en ouder. Wereldwijd, Australië en de Verenigde Staten leiden in incidentie, terwijl Azië en India de laagste incidentie hebben van prostaatkanker Zwarte Amerikanen ontwikkelen zich sneller prostaatkanker dan blanken. Meer en meer, prostaatkanker wordt steeds eerder ontdekt: de meeste mannen (65.5%) krijgen de diagnose kanker in stadium I en 30% wordt gediagnosticeerd in stadium II; slechts 2% van de mannen had een gemetastaseerde ziekte op het moment van diagnose. Verloop en prognose: In de vroege stadia is de ziekte symptoomvrij. Symptomen in het vergevorderde stadium zijn onder meer mictiestoornissen (blaas ledigingsstoornissen) en bot pijn Wanneer de getroffen persoon klaagt over symptomen, uitzaaiingen naar de lokale weefselvocht knooppunten of aan het skelet is vaak al voorgekomen. de kans op genezing is het grootst als er geen zijn metastasen toch en de tumor heeft de orgelgrenzen nog niet overschreden. Gemetastaseerde prostaatkanker vóór de leeftijd van 50 jaar wordt geassocieerd met een significant slechtere prognose. Na het matchen van bepaalde tumoreigenschappen was de mortaliteit (aantal sterfgevallen in een bepaalde periode, in verhouding tot het aantal betrokken populatie) met 28% toegenomen - vergeleken met de mortaliteit bij mannen van 50 tot 59 jaar. Het sterftecijfer is 20 per 100,000 mannen. Dit plaatst prostaatkanker op de derde plaats van dodelijke slachtoffers tumor ziekten bij mannen (10.1%) in Duitsland na bronchiaal carcinoom (long kanker) en colorectaal carcinoom (colorectale kanker), en op de zevende plaats wanneer alle doodsoorzaken in aanmerking worden genomen. Verhoogde serumtriglycerideniveaus zijn geassocieerd met een verhoogd risico op herhaling van prostaatkanker (herhaling van prostaatkanker). Het overlevingspercentage na 5 jaar is 87% en geldt voor het gemiddelde van alle vormen van prostaatkanker. Comorbiditeit: Alopecia androgenetica verhoogt het risico dat mannen een agressieve vorm van prostaatkanker ontwikkelen (OR 1.60; 95% BI 1.37-1.86). Daarentegen was androgenetische alopecia (OR 1.05, 95% BI 0.90-1.06) niet geassocieerd met de niet-agressieve vormen van prostaatkanker.
