Symptomen van osteochondrose
De symptomen van osteochondrose worden gekenmerkt door terug pijn, die meestal resistent is tegen behandeling, dat wil zeggen dat het moeilijk te controleren is pijnstillers. Het is ook typerend dat de pijn is niet alleen aanwezig in bepaalde bewegingen of houdingen, maar is aanwezig bij staan, lopen en liggen. Dit betekent dat de pijn verbetert niet door te rusten of door overbelasting.
De specifieke symptomatologie hangt af van het ruggenmerggedeelte. In vergelijking met de cervicale en lumbale wervelkolom, osteochondrose of de thoracale wervelkolom veroorzaakt meestal slechts kleine klachten, zodat de diagnose van osteochondrose wordt veel later gemaakt. Meestal alleen als er door de ziekte een toenemende verstijving optreedt.
In sommige gevallen kan een hernia ook worden veroorzaakt door osteochondrose. Een hernia veroorzaakt een scheur in de tussenwervelschijf zodat de geleiachtige kern in het midden uit de kom komt en op de ruggengraat drukt zenuwen. Dienovereenkomstig kunnen tintelingen of gevoelloosheid in de armen of benen en verder functieverlies ook secundaire indicaties zijn van osteochondrose.
In een vergevorderd stadium van de ziekte wordt de wervelkolom steeds stijver, wat resulteert in een beperkte mobiliteit van het getroffen segment. Het voordeel voor de getroffen persoon is echter dat de meestal hevige pijn wordt verminderd. Dit komt omdat pijn bij osteochondrose wordt veroorzaakt doordat de nieuw gevormde botfragmenten tegen elkaar wrijven.
Als de wervelkolom echter verstijft, kunnen deze fragmenten minder tegen elkaar wrijven en wordt de pijn verminderd. Als osteochondrose de lumbale wervelkolom (lumbale wervelkolom) aantast, wat in de meeste gevallen het geval is, treedt pijn op in de onderrug. De pijn kan uitstralen naar de benen en soms naar de tenen.
De pijn kan zo hevig worden dat het een aanzienlijke bewegingsbeperking tot gevolg heeft. In sommige gevallen hoeft de pijn niet permanent te zijn, maar als de belasting niet correct wordt aangebracht, kan de pijn ineens erg hevig worden. Door de pijn wordt vaak een verlichtende houding aangenomen, waarbij de pijn gemakkelijker te verdragen is.
Als gevolg hiervan kunnen echter vaak begeleidende klachten optreden, zoals spanning, die ook pijnlijk kan zijn. Als de cervicale wervelkolom wordt aangetast door osteochondrose, melden patiënten zich meestal bij de arts met pijn in de nek. Sommige patiënten melden ook dat de pijn uitstraalt naar de armen en zelfs naar de vingers.
Sinds spierspanning in de nek is vaak een reactie op de pijn, dit kan op zijn beurt triggeren hoofdpijn als een symptoom bij de getroffenen. Naarmate de ziekte vordert, draait u de hoofd wordt steeds moeilijker en is vaak maar tot op zekere hoogte mogelijk. Als op een gegeven moment bepaalde extra zenuwen worden aangetast, kan een torticollis ontstaan.
De zenuwen kan worden beïnvloed bij osteochondrose, wanneer het toeneemt ossificatie veroorzaakt de wervelkanaal te vernauwen zodat zenuwen worden bekneld. Naast de ontwikkeling van een torticollis kan dit ook leiden tot verdere neurologische afwijkingen zoals verlamming. Osteochondrose van de wervelkolom wordt op basis van radiologische beeldvorming in verschillende stadia opgedeeld. Deze zijn genoemd naar hun descriptor Michael T. Modic en onderverdeeld in drie fasen.
- Modic 1 omvat inflammatoire veranderingen, a beenmerg oedeem.
- In fase 2 volgens Modic, de beenmerg, die zich normaal vormt bloed, is vervangen door vetweefsel; dit wordt vette degeneratie genoemd.
- In de laatste fase, in Modic fase 3, treedt uiteindelijk sclerose op, wat overeenkomt met een verharding van bindweefsel of botweefsel.
Alle artikelen in deze serie:
