Symptomen
In het geval van een beroerte, een storing in de bloed stroom naar bloed schepen in de hersenen resulteert in een verminderde toevoer van bloed en zuurstof naar stroomafwaarts hersenweefsel. Omdat elke sectie van de hersenen is verantwoordelijk voor een bepaalde functie van het lichaam, afhankelijk van de locatie van de stoornis in de bloedsomloop kan een grote verscheidenheid aan symptomen met verschillende mate van ernst optreden bij de getroffen persoon, zogenaamde neurologische gebreken. De kenmerkende symptomen van een cerebraal beroerte omvatten hemiparese of hemiplegie, zwakte of verlamming van één kant van het gezicht (gezichtszenuw verlamming), zwakte of verlamming van een enkel lidmaat, of zwakte of verlamming van de ene helft van het gezicht (aangezichtszenuwverlamming), Gevoeligheidsstoornissen van een ledemaat of de hele helft van het lichaam (bijv.
gevoelloosheid van een ledemaat), visuele stoornissen (bijv. verlies van gezichtsveld of verminderd gezichtsvermogen) en spraakstoornissen (onduidelijke, wazige spraak). Meestal verschijnen de hierboven genoemde symptomen plotseling "in één klap". In sommige gevallen kunnen alleen niet-specifieke symptomen aanwezig zijn, zoals duizeligheid, lopen en posturale onzekerheid (ataxie), hoofdpijnverwarring, sufheid of bewusteloosheid, waardoor het veel moeilijker is om een beroerte.
De symptomen variëren afhankelijk van waar in de hersenen de beroerte vindt plaats. Een beroerte in de cerebellumverschijnt bijvoorbeeld met heel andere symptomen.
- Aan welke symptomen zijn stoornissen in de bloedsomloop in de hersenen te herkennen?
- Visuele stoornissen na een beroerte
Een kortdurende optreden van de kenmerkende symptomen, zoals zwakte of verlamming van een enkel lidmaat, de helft van het gezicht of het hele lichaam, evenals sensorische stoornissen van een ledemaat of de hele lichaamshelft, visuele stoornissen en spraakstoornissen, wordt beschouwd als een voorbode van een beroerte en wordt, afhankelijk van de duur van de symptomen, een voorbijgaande ischemische aanval (TIA) of een lichte beroerte genoemd.
Beide vormen worden gekenmerkt door het feit dat na een bepaalde tijd de symptomen volledig verdwijnen. Per definitie is een TIA wanneer de neurologische gebreken binnen een uur volledig verdwijnen, terwijl een lichte beroerte betekent dat de patiënt binnen zeven dagen symptoomvrij is. Tekenen van TIA of een lichte beroerte moeten echter serieus worden genomen, aangezien het risico op een beroerte met bijna 20% is verhoogd na een TIA of een lichte beroerte. TIA of kleine beroertes moeten worden behandeld omdat het risico aanzienlijk kan worden verminderd door een geschikte therapie. De therapie van een TIA of lichte beroerte is vergelijkbaar met die van een ischemische beroerte.
