Pathogenese (ontwikkeling van ziekte)
De ziekte wordt hoofdzakelijk veroorzaakt door vijf menselijke pathogene trematoden: Schistosoma (S.) haematobium, S. mansoni, S. japonicum, S. intercalatum en S. mekongi.
Pathogeenreservoir zijn slakken als tussengastheer in zoet water (rivieren, meren), waaruit schistosoma-larven, de zogenaamde cercariae, vrijkomen.
Overdracht vindt percutaan plaats (via de huid) in water De zo doordringende parasieten bereiken de lever via de bloed en weefselvocht Daar ontwikkelen ze zich tot volwassen wormen (6-20- (26) mm lang) in de lever sinusoïden na weken. Deze migreren retrograde naar de veneuze plexus van de darm en blaas liggen eieren.
De volwassen wormen leggen ongeveer 3,000 wormen eieren dagelijks tijdens hun meerjarige leven, welke leiden op een ontstekingsreactie met granuloom formatie, vooral in de lever, urine blaas en rectum.
Verontreiniging van vers water met uitwerpselen met worm eieren zorgt ervoor dat deze larven uitkomen tot zogenaamde mirazids. Deze ontwikkelen zich tot vorkstaartlarven, bekend als cercariae, wanneer ze bepaalde slakken bereiken, die hun tussengastheer zijn. De cercariae kunnen op hun beurt uitzwermen in de water en dringen percutaan binnen wanneer ze in contact komen met de mens huid.
Infectie met Schistosoma haematobium resulteert in urogenitaal schistosomiasis (blaas schistosomiasis) en de andere veroorzakers (S. mansoni, S. intercalatum, S. japonicum, S. mekongi) resulteren in intestinale of darm schistomiase.
Etiologie (oorzaken)
Schistosoma [schistosomiasis; schistosomiasis]
- Transmissie in water percutaan (via de huid).
