Tegenwoordig borstvergroting is een routineprocedure. Zoals bij elke chirurgische ingreep, kunnen sommige risico's en complicaties echter niet volledig worden uitgesloten. In het algemeen wordt onderscheid gemaakt tussen twee verschillende soorten risico's: Postoperatieve complicaties worden weer onderverdeeld in vroege complicaties, late complicaties en esthetische problemen. - Risico's op complicaties die optreden tijdens een borstoperatie (intraoperatief)
- Risico's op complicaties die pas optreden na de operatie (postoperatief)
Intraoperatieve risico's
Borstvergroting wordt meestal uitgevoerd onder narcoseDaarom moeten in eerste instantie de gebruikelijke anesthesierisico's worden verwacht, die de anesthesioloog in een voorafgaand overleg zal toelichten. Sinds borstvergroting wordt alleen uitgevoerd bij patiënten met een stabiele algemene voorwaarde en de duur van de operatie is relatief kort, dit risico op complicaties is erg laag. Tijdens een borstvergroting bestaat altijd het risico van beschadiging van omliggende structuren (bijv. Gevoelige zenuwvezels). Het meest voorkomende intra-operatieve risico tijdens een borstvergroting is letsel aan de borstspier, dat af en toe optreedt bij het positioneren van het borstimplantaat.
Postoperatieve vroege complicaties
In de vroege fase na de operatie is er een bijzonder risico op postoperatieve bloeding en vorming van hematomen. Bovendien kunnen, zoals na elke chirurgische ingreep, wondinfecties optreden. De wondinfectie kan oppervlakkig zijn, die dan rood wordt over de wond. Als de wondinfectie oppervlakkig is, moet het verband regelmatig en onder bepaalde omstandigheden worden vervangen antibiotica moet worden toegediend om (profylaxe) een diepe wondinfectie te voorkomen. In zeldzame gevallen een diepe wondinfectie met abces Er kan ook vorming optreden, waarvoor mogelijk verwijdering van de implantaten nodig is.
Postoperatieve late complicaties
De belangrijkste en meest voorkomende complicatie van borstvergroting is kapselfibrose. Studies hebben aangetoond dat 90% van de kapselfibrose optreedt binnen het eerste jaar na de operatie. Bij capsulefibrose vormt het lichaam een bindweefsel omhulsel (capsule) rond het implantaat als reactie op een vreemd lichaam, ongeacht het type implantaat. Deze capsule kan uitharden, wat op zijn beurt kan leiden tot vervorming van het implantaat en een operatie kan vereisen om de capsule los te maken of zelfs de implantaten te verwijderen. Hoewel vandaag borstimplantaten bestand zijn tegen extreme belasting, bestaat er altijd een zeker risico dat de implantaten beschadigd raken door grote externe invloeden (bv. bij een auto-ongeluk) en een nieuwe chirurgische ingreep vereisen.
Esthetische problemen
Na een borstvergroting is er altijd het risico van wond genezen aandoeningen. Het risico dat de hechtingen losraken (dehiscentie van hechtingen) is vooral hoog bij vrouwen met grote implantaten in verhouding tot hun borstvolume. Ondanks wondpleisters en drukverbanden kan dehiscentie van hechtdraden een opvallend litteken achterlaten.
Permanente spanning of druk kan ook leiden tot striae op de borst Naast de risico's van een borstvergroting moeten ook de verschillende vormen van ontwrichting en vervorming van de implantaten worden genoemd. De borstimplantaten kan in de tijd roteren of bewegen, bijvoorbeeld longitudinaal of transversaal.
Na een borstvergroting worden implantaten vaak opgevouwen (golvend). Dit betekent dat er een rimpeling van de borstimplantaten, die zowel zichtbaar als voelbaar is. De zogenaamde watervalvervorming komt vooral voor bij patiënten met een slappe huid.
In dit geval is het implantaat correct gepositioneerd, maar beweegt het weefsel naar beneden over het implantaat, zodat er twee bogen in het profiel verschijnen. Het fenomeen van dubbele bellen veroorzaakt ook een dubbele contour op de borst na de operatie. In tegenstelling tot de watervalvervorming ligt de tweede boog hier echter tussen de tepel en onderborstplooi, in plaats van boven de tepel.
Bovendien moet het dieptepunt worden genoemd als een risico op borstvergroting. De borstimplantaten zakken naar beneden, zodat de tepels omhoog komen. Dit komt vooral voor bij patiënten met klein borstweefsel.
Over het algemeen kan worden gezegd dat deze vervormingen en ontwrichtingen van de implantaten niet gevaarlijk zijn, maar ze verminderen het esthetische resultaat van de procedure aanzienlijk. Een overzicht van alle gynaecologische onderwerpen vindt u onder: Gynaecologie A-Z Gynaecologie AZ. - Borstkanker
- Mastitis
- Borstvergroting met eigen vet
- Risico's voor borstvergroting
- Implantaten voor borstvergroting
- Borstverkleining
