Productietijd van een bijtspalk
De productietijd van een bijt spalk hangt af van het gebruikte plastic. Alle methoden hebben in het begin dezelfde indruk. Dit kan met het materiaal alginaat (duur 10 minuten, kost laag) of digitaal met een camera (duur 10 seconden, kost hoog!).
Deze indrukken worden ingegoten met vers gemengd gips op een zogenaamde vibrator om de vorming van bellen te voorkomen (6 min.). Na de gips is uitgehard (2 uur), het model van de kaak, die de spalk moet dragen, is ingebed in metalen pellets in een thermovormeenheid (5 min.) zodanig dat alleen de tanden uitsteken.
Een plastic folie wordt elektrisch verwarmd onder een verwarmingsspiraal en door middel van een zwenkarm over het model geplaatst. Daar wordt de folie onder afzuiging op het model gedrukt en afgekoeld. Het model kan vervolgens worden verwijderd en verwerkt.
Het teveel wordt verwijderd met een freesmachine (15 min.), De randen worden gepolijst. Vervolgens worden beide modellen in een articulator geplaatst (kunstkaakgewricht, duur 15 min.)
en de spalk wordt zo geslepen dat deze de kaak niet beschadigt (5 min.). Met de patiënt in de mondwordt deze procedure later herhaald totdat alle tanden gelijkmatig in contact komen met de spalk (5 min). Samenvattend kan worden gesteld dat dit soort fabricage ongeveer 3 uur duurt. Een andere methode, waarbij het verstrooide plastic wordt gepolymeriseerd in een drukvat, duurt ongeveer 2 uur langer.
Samenvatting bijtspalk
De term bijt spalk verwijst naar een tandheelkundig apparaat van kunststof, waarvan de vorm is aangepast aan de individuele tandboog van de betreffende patiënt. Bijtspalken worden in de tandheelkunde voornamelijk gebruikt voor de behandeling van ziekten van het kauwstelsel (technische term: myoarthropathieën). Het dragen van de bijt spalk vermindert onfysiologisch tandcontact (technische term: parafuncties) en voorkomt dat de tanden tegen elkaar wrijven en drukken.
Door de bijtspalk regelmatig te dragen, dient overbelasting en / of onjuiste belasting van de tanden en het kaakgewricht, die enorme drukkrachten veroorzaken, te worden voorkomen. De effecten van een dergelijke onjuiste belasting, bijvoorbeeld het optreden van frequent hoofdpijn of spier pijn in het gebied van het temporomandibulair gewrichten, kunnen op deze manier bijzonder effectief worden behandeld. Bovendien moet worden opgemerkt dat de harde tandsubstantie (vooral de glazuur) wordt in toenemende mate aangevallen en geschuurd door frequent of sterk tandenknarsen en balanceren.
In tandheelkundige terminologie wordt dit fenomeen abrasie genoemd. Ook het aanbrengen van de bijtspalk gaat dit probleem tegen, doordat de tandvlakken van elkaar gescheiden zijn door een stevige kunststof laag en dus niet direct met elkaar in aanraking komen. In de regel is het niet nodig om een aparte bijtspalk te maken voor de boven- en onderkaak, is het dragen van het hulpmiddel in de ene helft van de kaak meestal voldoende om het gewenste succes van de behandeling te garanderen.
De bijtspalk mag alleen tijdens de slaap (dus 's nachts) door het grootste deel van de patiënt worden gedragen. In bijzonder uitgesproken gevallen kan het gebruik van de spalk overdag echter ook nuttig zijn.
Alle artikelen in deze serie:
