Fysiotherapie voor hormonale, endocriene gewrichtsaandoeningen

Hormonale, endocriene gewrichtsaandoeningen behoren tot de reumatische vorm. Reuma is in feite een verzamelnaam voor alle ziekten van het bewegingsapparaat met vaak auto-immuun- of metabolisch veroorzaakte oorzaken die niet volledig worden begrepen. De ziekte tast niet alleen de structuren van het bewegingsapparaat (gewrichten, botten, banden en spieren) aan, maar ook andere systemen zoals … Fysiotherapie voor hormonale, endocriene gewrichtsaandoeningen

Hyperthyreoïdie (hyperparathyreoïdie) | Fysiotherapie voor hormonale, endocriene gewrichtsaandoeningen

Hyperthyreoïdie (hyperparathyreoïdie) De bijschildklieren liggen, zoals de naam al doet vermoeden, in de nek, direct naast de schildklier. Ze behoren tot de endocriene hormoonvormende organen, dwz ze geven stoffen af ​​aan de bloedbaan. Voornamelijk de hormonen van de bijschildklieren (bijschildklierhormonen) regelen de aanmaak van calcium in het lichaam. Kalium is een mineraal… Hyperthyreoïdie (hyperparathyreoïdie) | Fysiotherapie voor hormonale, endocriene gewrichtsaandoeningen

Diabetes mellitus | Fysiotherapie voor hormonale, endocriene gewrichtsaandoeningen

Diabetes mellitus Diabetes mellitus is algemeen bekend als diabetes. Dit is ook een stofwisselingsziekte. Het hormoon insuline houdt de bloedsuikerspiegel (de hoeveelheid suiker in het bloed) bij gezonde mensen continu op ongeveer hetzelfde niveau. Na inname zorgt insuline ervoor dat de suiker vanuit het bloed in de cellen wordt opgenomen en … Diabetes mellitus | Fysiotherapie voor hormonale, endocriene gewrichtsaandoeningen

Bijschildklieren: Guardians of Calcium

De bijschildklieren bevinden zich meestal in de buurt van de schildklier. Ze produceren bijschildklierhormoon, een hormoon dat belangrijk is voor onze calciumhuishouding. De bijschildklieren worden ook wel epitheliale bloedlichaampjes of glandulae parathyroideae genoemd. De meeste mensen hebben vier epitheliale bloedlichaampjes, ongeveer vijf procent heeft er vijf of zes, en zeer zelden zijn er slechts drie. EEN … Bijschildklieren: Guardians of Calcium

Bijschildklier

Synoniemen in bredere zin Medisch: Glandula parathyroidea Beischilddrüsen Epitheliale bloedlichaampjes Anatomie De bijschildklieren vertegenwoordigen vier lensvormige klieren met een gewicht van ongeveer 40 mg. Ze bevinden zich achter de schildklier. Gewoonlijk bevinden twee van hen zich aan het bovenste uiteinde (pool) van de schildklierkwab, terwijl de andere twee zich aan de onderste pool bevinden. … Bijschildklier

Ziekten van de bijschildklier | Bijschildklier

Ziekten van de bijschildklier De bijschildklier is essentieel om te overleven; een volledige afwezigheid (agenesie) is niet verenigbaar met het leven. Het per ongeluk verwijderen of beschadigen van epitheliale bloedlichaampjes tijdens een schildklieroperatie of hypoparathyreoïdie kan ernstige gevolgen hebben: De verlaging van de calciumspiegels in het bloed leidt tot hypocalciëmie, die zich manifesteert door toevallen en algemene overprikkelbaarheid van … Ziekten van de bijschildklier | Bijschildklier

Bijschildklieren: hyperfunctie

Een ziekte van de bijschildklieren leidt tot verstoringen in de calciumhuishouding. Omdat calcium betrokken is bij veel processen in het organisme, bijvoorbeeld bij het aanslaan van spier- en zenuwcellen, bij de opbouw van onze botten en tanden, bij de bloedstolling of celdeling, veroorzaakt een defect van de epitheellichaampjes veel symptomen. … Bijschildklieren: hyperfunctie

Bijschildklieren: hypofunctie

Primaire hypoparathyreoïdie is zeer zeldzaam. Het komt bijvoorbeeld voor in H.-A.-M. syndroom (= hyperparathyroïd-addison-moniliasis-syndroom). Deze erfelijke auto-immuunziekte wordt veroorzaakt door een mutatie op chromosoom 21. Wat vaker voorkomt bijschildklierhypoparathyreoïdie. Het wordt bijvoorbeeld veroorzaakt door een operatie aan de schildklier waarbij de bijschildklieren per ongeluk worden verwijderd of hun bloed ... Bijschildklieren: hypofunctie

Schildklier- en bijschildklieronderzoeken: speciale schildklieronderzoeken

Afhankelijk van de indicaties die de eerste onderzoeksstappen hebben opgeleverd, volgen verdere testen. Deze kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt om de syntheseprestaties of de bloedstroom te controleren, genetische oorzaken te identificeren en chirurgische maatregelen te bepalen (of het succes van een operatie te verifiëren). Verschillende speciale onderzoeken van de schildklier Dynamische functietesten: om hyperthyreoïdie of hypothyreoïdie te beoordelen bij … Schildklier- en bijschildklieronderzoeken: speciale schildklieronderzoeken

Schildklier- en bijschildklieronderzoeken

De schildklier, met zijn twee vleugelvormige lobben, nestelt zich rond de luchtpijp als een beschermend schild. Het weegt iets meer dan een moderne mobiele telefoon en slaat schildklierhormonen op in zijn drie miljoen follikels. Vier epitheellichamen nestelen zich er van achteren tegenaan. Deze bijschildklieren zijn elk zo groot als een tarwekorrel en... Schildklier- en bijschildklieronderzoeken

Schildklier- en bijschildklieronderzoeken: basisdiagnostiek

Het lichamelijk onderzoek wordt meestal uitgevoerd terwijl de patiënt staat of zit. De volgende onderzoeken worden uitgevoerd: Uitwendig zichtbare ziekteverschijnselen (inspectie) zijn onder meer gezwollen benen, een bleke, deegachtige huid of ruig haar. Met de palpatie (palpatie) kan de arts de grootte en verplaatsing van de schildklier bepalen, grotere weefselveranderingen zoals knobbeltjes voelen … Schildklier- en bijschildklieronderzoeken: basisdiagnostiek