Waarschijnlijk wil elke ouder sterke kinderen die in zichzelf geloven, zonder angst hun behoeften uiten en met open ogen door het leven gaan. "Wil een kind een zelfverzekerde persoonlijkheid worden, dan heeft het veel warmte en veiligheid, aandacht en zorg nodig, maar ook aanmoediging en stimulans", weet Karin Schreiner-Kürten, een gekwalificeerde psycholoog bij de AOK Federale Vereniging. Wil een kind vol leven en zelfvertrouwen worden, dan moet het zeker zijn van de liefde en genegenheid van zijn ouders. "Steun uw kind en geef hem of haar vertrouwen", adviseert Karin Schreiner-Kürten. "Geef uw kind het gevoel dat hij of zij waardevol en uniek is - dit zal zijn of haar zelfrespect versterken." Naast ouders kunnen opvoeders, familieleden en vrienden veel doen voor de positieve ontwikkeling van een kind.
Vergeet niet te prijzen
Lof en erkenning zijn ook belangrijk. "Markeer kleine successen en grijp ongelukken aan als een kans waaruit het kind iets kan leren", adviseert de psycholoog. Om het in wezen geaccepteerd te laten voelen, moeten volwassenen nooit de persoon van het kind beoordelen, maar altijd feedback geven over zijn gedrag. In plaats van bijvoorbeeld te zeggen 'je bent slecht', is het beter om te zeggen 'het is niet oké dat je je speeltje op de grond gooit'.
Tegelijkertijd moeten ouders hun kroost niet overbeschermen, maar hen op hun leeftijd afgestemde vrijheid geven waarin ze hun creativiteit kunnen ontdekken en hun eigen ervaringen kunnen opdoen. Bij zelfstandig verkennen, spelen en bewegen kan het kind zichzelf leren kennen en zijn eerste gevoel van prestatie hebben.
Accepteer mening
“Ieder kind moet ook leren zijn of haar eigen standpunt te verdedigen en zo weerstand te accepteren - dat vormt zelfvertrouwen”, zegt de psycholoog. Ouders dienen zijn mening te aanvaarden en hem te laten deelnemen aan gezinsbeslissingen. Tegelijkertijd moet elke adolescent regels leren accepteren. Een kind dat elke wens in vervulling heeft laten gaan, leert immers niet zonder.
Dit ontwikkelingsachterstand leidt tot een lage frustratietolerantie en kan later in het leven een ernstig nadeel blijken te zijn. Volgens Schreiner-Kürten: "Mensen met een lage frustratietolerantie lopen veel meer risico om te ontsnappen aan verslavend gedrag dan anderen die hebben geleerd af en toe zonder te doen."
Geef niet op
Ouders moeten zich er ook van bewust zijn dat ze een belangrijk rolmodel zijn voor hun dochter of zoon. “Wie bijvoorbeeld zelf urenlang voor de tv zit, ziet er niet erg geloofwaardig uit als hij zijn kroost van tv-kijken wil verbieden”, legt Karin Schreiner-Kürten uit. "Het is beter om het goede voorbeeld te geven." Dit geldt onder meer ook voor het omgaan met alcohol.
De manier waarop ouders onderling conflicten oplossen, is ook cruciaal voor het latere gedrag van het kind. Bemoedigen betekent ook veeleisend. “Geef niet te snel op als je zoon of dochter iets niet durft. Wees geduldig als het kind bang is om in de water de zwemmen zwembad bijvoorbeeld ”, adviseert Karin Schreiner-Kürten.
