Logopedie
Er zijn geen medicijnen tegen stotteren zichzelf nog niet. Toch kunnen medicijnen tegen spanning en angst (angst) bepaalde situaties verlichten en zo de symptomen verbeteren. Het beste advies hierover kan worden gegeven door kinder- en jeugdpsychiaters.
Ze hebben een schat aan ervaring met angsttherapie en kennen het spectrum van angstverlichtende medicijnen (anxiolytica). Als de zorgverleners geduldig naar de stotteraar luisteren, hem of haar laten spreken en hem of haar met begrip confronteren, zal de stotteraar meestal genieten van spreken en zal het voor hem of haar gemakkelijker zijn om de spraakstroom te beheersen. Binnen het gezin stotteren moet helemaal niet worden overwogen.
Integendeel, corrigerende interventies door anderen, ongeduld en onaanvaarding bevorderen een stressvolle situatie en bemoeilijken de spraak van de stotteraar. Dat laatste vindt voornamelijk op school plaats. Kinderen beseffen al snel dat ze hun kunnen verzwakken en beledigen stotteren klasgenoten corrigeren ze graag en irriteren ze met een glimlach en onwetendheid.
Ouders en leerkrachten moeten daarom niet bang zijn om de situatie in de klas openlijk aan de orde te stellen om een beroep te doen op het begrip van hun klasgenoten! De getroffen persoon zelf houdt er meestal niet van om over dergelijke plagerijen te praten en verbergt vakkundig zijn schaamte voor de opvoeders en ouders. Ook hier dienen van tijd tot tijd open gesprekken te worden gevoerd om de situatie van het kind in te schatten en eventueel te kunnen beïnvloeden.
- Wanneer voelt de stotteraar opluchting?
- Wat moet elke therapie begeleiden?
- Wat kunnen ouders en leerkrachten doen?
Prognose van stotteren
Ongeveer 90% van de stotteraars begint met stotteren vóór de leeftijd van zes jaar. Van de getroffenen verliest de meerderheid hun spraakstoornis in de puberteit. Het stotteren begint eerder, vooral bij meisjes.
Tegelijkertijd stoppen meisjes eerder alleen met stotteren. De prognose voor stotteren is afhankelijk van de therapie. Patiënten die na de puberteit nog stotteren, hebben een kleine kans om volledig te spreken zonder te stotteren.
Daarom is het belangrijk om in een vroeg stadium stottertherapie te overwegen als ernstig stotteren wordt vermoed. Een verbetering van het stotteren kan nog steeds optreden op elke leeftijd met of zonder behandeling. Met therapie worden de meeste stotteraars heel goed geholpen.
Een volledige remissie is niet altijd mogelijk. Stottertherapie helpt de meeste mensen echter om gemakkelijker en met minder te praten pijn. Therapie is daarom geïndiceerd voor zowel kinderen als volwassenen.
Alle artikelen in deze serie:
