De hoofd luis is een grijs tot lichtbruin insect, dat behoort tot de familie van menselijke luizen (Pediculidae). In een hoofd luizenplaag (Pediculosis), de hoofdluis nestelt zich in de menselijke hoofdhuid haar en voedt zich daar bloed. De hoofd luizen kunnen 2.5-3.5 mm lang worden en zijn daarom met het blote oog te zien.
Een temperatuur van ongeveer 28 ° C biedt de hoofdluis optimale omstandigheden om te overleven, zodat de harige hoofdhuid een geschikte habitat is. Met zijn projectie op het hoofd steekt de hoofdluis in de menselijke huid en voedt zich zo met de bloed het heeft verzameld volgens het principe van een capillair. De hoofdluis scheiden zich af speeksel, waardoor het bloed stolling en houdt zo het bloed vloeibaar.
De hoofdluis kan tot 10 eitjes (neten) per dag leggen. De eieren worden uitsluitend bij de haar root, vooral in de nek en achterkant van het oor. Dit zorgt voor een veilige voedingsbron voor de uitkomende larven, aangezien het bloed op deze plaatsen bijzonder gemakkelijk kan worden bereikt.
De larve (nimf) komt na ongeveer 7-10 dagen uit het nest. Deze larve heeft ook ongeveer 10 dagen nodig voordat hij geslachtsrijp is en zo zijn voortplantingscyclus voortzet. Het is belangrijk dat de larve zich in de buurt van een snelle bloedbron bevindt, want zonder bloed sterft de larve na één tot twee uur.
Met in totaal 14 tot 21 dagen verloopt de reproductie van de hoofdluis vrij snel. Een mannelijke hoofdluis leeft ongeveer 15 dagen. In tegenstelling tot deze is de overlevingstijd van een vrouwelijke hoofdluis ongeveer een maand, op voorwaarde dat ze elke 2 tot 3 uur bloed krijgt.
Een besmetting met een hoofdluis wordt in feite en meestal veroorzaakt door direct contact met een geïnfecteerde hoofdhuid. Situaties die een dergelijk nauw contact mogelijk maken, vergroten deze kans. Vooral kinderen op scholen en kleuterscholen worden getroffen.
Indirecte overdracht komt niet zo vaak voor, maar kan niet volledig worden uitgesloten. Dit omvat voornamelijk voorwerpen zoals kussens of borstels die de getroffenen opvangen haar. Omdat de hoofdluis in dit geval echter geen voedselbron vindt, sterft hij snel af en biedt hij geen blijvend infectiegevaar.
Het is ook algemeen bekend dat hoofdluis niet via huisdieren wordt overgedragen. Soms ziekten zoals gevlekt of vijf dagen koorts of tularemie kan worden overgedragen met hoofdluis. Het is belangrijk om te letten op de bijbehorende symptomen parallel aan de hoofdluisplaag en om een arts te raadplegen.
Ziekten die door hoofdluis worden overgedragen, zijn echter zeer zeldzaam in Europa, in tegenstelling tot ontwikkelingslanden. De veronderstelling dat een besmetting met hoofdluizen wordt veroorzaakt door een gebrek aan hygiëne is een misvatting, omdat hoofdluis zowel in gewassen als in ongewassen haar voorkomt. Iedereen kan worden getroffen door een besmetting met hoofdluizen.
In het algemeen kan worden gesteld dat hoofdluis vaker voorkomt bij kinderen dan bij volwassenen, aangezien dit verband houdt met het leeftijdsspecifieke gedrag op scholen en kleuterscholen, dat de overdracht van hoofdluis vergemakkelijkt. Gebleken is dat vooral in de zomer kinderen vaker last hebben van hoofdluis. Dit wordt verklaard door het feit dat zomervakanties bijvoorbeeld in vakantiehuizen worden doorgebracht, waar het dicht bij elkaar wonen van verschillende kinderen de onderlinge overdracht mogelijk maakt.
Als er sprake is van een merkbaar krabben van de hoofdhuid, moet de mogelijkheid van een besmetting met hoofdluizen worden overwogen en onmiddellijk worden onderzocht. Een besmetting met hoofdluizen kan direct en indirect worden opgespoord. Als directe diagnose probeert men de hoofdluis in het haar te vinden.
Dit is echter moeilijk, omdat de hoofdluis snel beweegt en zich in het licht verbergt. Een methode zou echter zijn om het haar te wassen met een shampoo, waarin de luizen niet kunnen bewegen. Het haar wordt in strengen gekamd met een speciale kam, die op een witte doek wordt afgeveegd.
Op deze manier zijn de hoofdluizen op een witte achtergrond te herkennen zodra ze aanwezig zijn. Indirect wordt een besmetting met hoofdluizen opgespoord door het vinden van neten, dwz de eitjes van de hoofdluis. Een vergrootglas kan hierbij helpen.
Neten worden gekenmerkt doordat ze bij de haarwortel aan de haarschacht blijven plakken en niet kunnen worden verwijderd. Ze hebben een schaalachtige bruine vorm. Als er neten meer dan 1 cm van de hoofdhuid worden gevonden, zijn de neten al leeg of dood.
Het duidt echter op een besmetting met hoofdluis enige tijd geleden. De besmetting met hoofdluis is meestal asymptomatisch en wordt niet altijd noodzakelijk herkend of gedetecteerd. Jeuk in verschillende mate is echter kenmerkend, vooral in het achteroor en nek regio, wat meestal een indicatie is van een besmetting met hoofdluizen. Het komt voor als een immuunrespons op de speeksel en uitwerpselen van de hoofdluis.
De jeuk kan gepaard gaan met kleine roodachtige vlekjes in dezelfde regio. Krassen op de jeukende huid kan leiden tot ontsteking van deze plekken. Zelfklevende neten met een hoge plaag kunnen het haar dof maken.
Een effectieve therapie van een besmetting met hoofdluizen bestaat uit verschillende aspecten. Niet alleen een van de behandelingsopties moet worden gebruikt, aangezien de besmetting met hoofdluizen effectief en efficiënt kan worden bestreden en herhaling kan worden verminderd door verschillende therapieën toe te passen. Chemische therapie omvat het bestrijden van hoofdluizen met insecticiden, pediculociden, die in apotheken kunnen worden gekocht.
Bij verdenking op een besmetting met hoofdluis wordt aanbevolen een huisarts of kinderarts te raadplegen, die dan de juiste remedies kan voorschrijven, vooral bij zuigelingen of kleine kinderen. De chemische stoffen bestaan in verschillende vormen: shampoo, spray of gel. De exacte dosering van de remedies is belangrijk om een effectieve controle te krijgen.
Over het algemeen is een enkele toepassing van insecticide voldoende om het risico op infectie te verkleinen. Het wordt echter aanbevolen om deze behandeling na 8 tot 10 dagen te herhalen om er zeker van te zijn dat ook uitgebroede hoofdluizen worden bestreden. Zwangere vrouwen of moeders die borstvoeding geven dienen zich vooral te informeren over een geschikt middel, omdat met het veel gebruikte middel Permithrin niet kan worden uitgesloten dat dit een schadelijk effect kan hebben op het kind /embryo-.
Parallel aan de chemische toepassing moet mechanische therapie worden uitgevoerd. Met een speciale nit-kam moet het aangetaste haar intensief en herhaaldelijk nat worden gekamd. Het is belangrijk dat de afstand tussen de tanden van de kam ongeveer 0.3 mm is, zodat de kleinere neten of larven eruit gekamd kunnen worden.
Het moet binnen twee weken minstens vier keer worden uitgekamd. Frequenter gebruik kan ook geen kwaad. Op de vijfde dag moet het nat kammen opnieuw worden gedaan om er zeker van te zijn dat eventuele hoofdluizen die uit het haar zijn uitgekomen, zijn verwijderd.
Na ongeveer twee weken kan het haar ter controle weer nat worden uitgekamd. Als na deze tijd nog steeds een besmetting met hoofdluis wordt vastgesteld, kan dit te wijten zijn aan de weerstand van de hoofdluis tegen het insecticide, of aan een andere dosering en niet de exacte verdeling van de stof in het haar. Een te korte inwerktijd van de preparaten of de vergeten herhalingsbehandeling leidt ook tot een terugkerende hoofdluisplaag.
Medicijnen die door de autoriteiten zijn getest om hoofdluis te bestrijden, zijn voornamelijk gebaseerd op het effect van pyrethrum-extract uit chrysantenbloemen. Het effect van dit extract valt het zenuwstelsel van de hoofdluis. Hierdoor wordt de hoofdluis geïmmobiliseerd en wordt het insect tijdens de blootstelling zodanig beschadigd dat het sterft.
Bijwerkingen van dit insecticide worden verminderd vanwege de gevoeligheid voor licht en zuurstof. Reststoffen in het haar worden hierdoor snel uit het haar verwijderd, zodat er geen gevolgen voor het haar en de hoofdhuid volgen. Gemengde preparaten van het extract met toevoegingen, zoals alcohol, werken ook in op de neten en zorgen ervoor dat ze afsterven.
Aangezien deze therapieën echter over het algemeen niet gespecialiseerd zijn in neten en ze daarom niet effectief doden, is de reeds genoemde secundaire behandeling van enorm belang. Naast deze natuurlijke producten zijn er ook synthetisch geproduceerde stoffen. Ze hebben vaak een langdurig effect en zijn minder gericht op neten dan op levende larven en luizen, die een paar dagen daarna uit hun neten komen.
In de grote verscheidenheid aan medicijnen en medische producten die op de markt zijn, dient u uw arts of apotheek te raadplegen voor het juiste en vooral geteste product. Als iemand in een huishouden wordt getroffen door een besmetting met hoofdluis, wordt het aanbevolen als preventieve maatregel om de leden die in het huishouden wonen en andere contactpersonen, bijv. In kleuterschool. Hier wordt ook voorgesteld om een profylactische hoofdluis-therapie uit te voeren. Het reinigen van borstels en kammen voor getroffen personen is nuttig om zelfs minimale infectierisico's te vermijden.
Het is logisch dat elk gezinslid zijn eigen borstel en kam heeft. In principe is het voldoende om het appartement grondig te stofzuigen. Een volledige steriele basisreiniging is echter niet nodig.
Textielproducten voor het verzamelen van haren, zoals kussens en knuffels, kunnen worden gewassen op 60 °, diepgevroren of zelfs een paar dagen worden opgeborgen. Alle hoofdluizen die erin worden gevangen, zullen afsterven en er is geen enkel risico op besmetting. Preventie in openbare voorzieningen is wettelijk voorgeschreven.
Dit betekent dat in het geval van een besmetting met hoofdluizen, de gemeenschapsvoorziening onmiddellijk moet worden geïnformeerd, vooral scholen en kleuterscholen. Deze melden dit vervolgens aan het publiek volksgezondheid afdeling. Dit klinkt misschien afschrikwekkend, maar heeft geen negatieve gevolgen en hoeft geen reden tot bezorgdheid te zijn.
De getroffen persoon dient openbare instellingen te vermijden zolang deze besmettelijk zijn. Voor deze tijd is er geen verplichting om een medische verklaring te verkrijgen. Omdat er na de eerste behandeling eigenlijk geen besmettingsgevaar meer is, is het voldoende dat bijvoorbeeld school een ouderlijk excuus schrijft.
Na de behandeling kan het schoolleven worden hervat. Dit geldt ook voor alle andere instellingen. Een algemene profylaxe moet plaatsvinden door het onderwijs uit te breiden in de vorm van ouder-leraaravonden of flyers om de bewustwording van de detectie en behandeling van hoofdluisplagen te vergroten.
Dit betreft ook de beleving van en deelname aan dergelijke aanbiedingen. Vooral in de behaarde schaamstreek nestelt de krabluis zich graag. Hier is de besmetting van krabben leidt vooral tot ernstige jeuk bij de getroffenen. Hier kom je bij het onderwerp: Krabben
