Hoe lang duurt de vreemdheid bij de baby?
Normaal gesproken beginnen kinderen vreemden te worden op de leeftijd van 6 tot 9 maanden. Een frequentiepiek wordt beschreven in de 8e maand, waarop het synoniem "8 maanden angst" is gebaseerd. Vanaf het 2e tot het 3e levensjaar neemt de angst voor vreemden meestal vanzelf af.
Natuurlijk verschillen het begin en het einde van het vreemdelingengedrag individueel. Sommige kinderen worden laat in hun leven vreemden en stoppen na een paar maanden. Anderen beginnen vreemden te worden op de leeftijd van 8 maanden en houden vreemden tegen op de leeftijd van 2 jaar of zelfs later.
In de meeste gevallen gaan vreemden achteruit als onderdeel van de ontwikkeling van sociaal gedrag zodra de verbale communicatie verbetert. Er zijn ook verschillende factoren die de duur van een vreemdeling kunnen beïnvloeden. Een daarvan zijn de kenmerken van het kind, zoals het algemene karakter van het kind en de huidige gevoelens.
Op slechtgehumeurde dagen hebben kinderen de neiging om vreemder te worden dan op andere dagen. Daarnaast zijn er ook zeer verlegen kinderen, bij wie de fase van vreemdheid gewoon langer duurt dan bij sociale en nieuwsgierige kinderen. De moeder kan ook invloed hebben op de duur van de vreemdheid.
Een open en sociaal karakter heeft een positieve invloed op een kortere vreemdenfase. Als de ouders regelmatig bezoek krijgen, is de kans ook groter dat het kind minder snel tijd doorbrengt met vreemden, omdat hij of zij gewend is contact te maken met bezoekers die in eerste instantie vreemden zijn. Opdringerig en indringend gedrag van vermeende vreemden wordt als een contraproductieve factor beschouwd. Het is belangrijk om het vreemde gedrag van het kind te accepteren en het tijd en ruimte te geven.
Wat zijn de buitenlandse fasen?
De externe fase begint meestal in de 8e levensmaand. Daarom spreekt men ook van de zogenaamde 8 maanden durende vreemdheid. Op dit moment uiten vreemden zich met huilen en schreeuwen.
In de loop van de tijd verschuiven de reacties naargelang het ontwikkelingsstadium van het kind. Een ouder kind dat al kan lopen, zal minder gaan huilen. Hij zal eerder wegrennen van de vreemdeling en zich verschuilen achter de benen van de persoon die hij vertrouwt, of aangeven dat hij in zijn armen wil worden genomen.
Het zal de vreemdeling ook nauwlettend in de gaten houden met een verdachte blik of zijn blik verlegen afwenden. Hoe ouder het kind is, hoe duidelijker het kan laten zien of communiceren dat het bang is voor de vreemdeling en niet bij hem in de buurt wil zijn. Het is echter niet mogelijk om de hele zaak volledig te generaliseren en een bepaald gedrag toe te kennen aan een leeftijd van de buitenaardse fase. Elk kind heeft verschillende intensiteiten en verschillende manieren om een vreemde te zijn. Op de leeftijd van 2-3 jaar verdwijnt de vreemdelingenfase over het algemeen.
