Hibiscus komt eigenlijk uit Angola, maar wordt nu wereldwijd in tropische gebieden verbouwd. Hibiscus bloemen die medicinaal worden gebruikt, komen voornamelijk uit Noord-Afrika (Soedan en Egypte) en kleinere hoeveelheden uit Mexico, India, China en Thailand.
Hibiscusbloemen als medicijn
In kruidengeneeskunde, de bloemen van hibiscus (Hibisci flos), geoogst en gedroogd tijdens het vruchtseizoen, worden gebruikt. De kelken worden in hele of gesneden vorm aangeboden.
Hibiscus: bijzondere kenmerken
Hibiscus is een eenjarige kruidachtige plant tot 4 m hoog, met gelobde bladeren. De veelal gele bloemen hebben een vijflobbige binnenkelk en een gespleten buitenkelk. Na het vervagen komen de bloemen in de oogstfase; ze zijn dan vlezig en rood.
De binnenste kelk van de bloemen is meestal ongeveer 2-3 cm groot en verdeeld in vijf lange, puntige lobben. De buitenste kelk bestaat uit blaadjes van 6-15 mm lang, die onderaan stevig aan de basis van de kelk zijn vastgesmolten. Beide kelken zijn lichtrood tot donkerpaars, met een iets lichtere kleur aan de basis van de binnenkant.
Geur en smaak van hibiscus
De bloemen geven een ietwat eigenaardige geur af. De smaak van hibiscusbloemen is zuur.
