Wat is Morton-neuralgie?
Morton zenuwpijn, ook wel bekend als Morton metatarsalgie, is een progressieve ziekte van de zenuwen die van de onderkant van de voet naar elke teen lopen. Bij deze ziekte klagen de getroffen personen over gevoelloosheid in rust en pijn als de voet voor langere tijd wordt bewogen of als de voet rolt.
De oorzaken
De oorzaak van zijn ontwikkeling is grofweg overmatige spanning of compressie van de middenvoet. Mensen die al last hebben van een verkeerde voetpositie zijn bijzonder vatbaar. Bijvoorbeeld patiënten met symptomen van spreidvoeten of Hallux valgus hebben een significant hoger risico om Morton te ontwikkelen zenuwpijn.
Het onderliggende pathomechanisme moet echter op een meer gedifferentieerde manier worden bekeken. Bijvoorbeeld de overmatige druk van een verkeerde voetpositie leidt ertoe dat de zenuw ook van tijd tot tijd lichtjes wordt samengedrukt of tegen het voetbeen wrijft. Als reactie hierop een dikkere laag bindweefsel vormt zich rond de zenuw, die bedoeld is om de zenuw te beschermen.
Maar de zenuw zelf begint ook dikker te worden. De ruimte waarin de zenuw kan uitzetten is echter beperkt, zodat de zenuw vervolgens steeds verder wordt samengedrukt terwijl hij probeert uit te zetten. Naast compressie kunnen ook andere oorzaken ertoe leiden dat de zenuw door beschadiging wil uitzetten.
Elke zenuw is omgeven door kleine bloed schepen om het van zuurstof en energie te voorzien. Als dit bloed de doorstroming wordt verstoord, zoals in het geval van perifere arteriële occlusieve ziekte (PAD), de zenuw reageert ook door de dikte ervan te vergroten. De meest voorkomende vorm van zenuwschade in Duitsland is te wijten aan overmatige compressie van de zenuw tussen de middenvoetsbeentjes.
Dit zijn de symptomen van Morton Neuralgie
- Ernstige voetpijn bij langdurig lopen
- Pijn wordt sterker naarmate de voet extremer wordt gerold
- De pijn straalt van de middenvoet naar de tenen
- Gelijktijdige gevoelloosheid in de voet
- Compressie van de voorvoet veroorzaakt ook de pijn
De pijn is niet vanaf het begin van de ziekte aanwezig, maar treedt pas op als de zenuw al flink in dikte is toegenomen. De meeste patiënten beschrijven het karakter van de pijn zo scherp en stekend. De pijn kan worden uitgelokt door extreem hard te rollen, waardoor de verdikte zenuw tussen de middenvoetsbeentjes wordt samengedrukt, of door de voorvoet vanaf de zijkanten met één hand, wat ook een compressie van de zenuw tussen de botten.
Gevoelloosheid in de voet wordt veroorzaakt doordat de zenuwen transporteert niet alleen de perceptie van pijn, maar ook informatie over de druk op de tenenbal, de stand van de voet in de ruimte en het tastgevoel van de voeten. Als de zenuw echter beschadigd is, kan het transport van deze informatie van de voet naar de hersenen functioneert niet meer correct en het gevoel ontstaat dat de voet verdoofd of niet volledig op zijn plaats zit. Anderzijds kan beschadiging van de zenuw ook leiden tot het genereren van zenuwimpulsen, ook al is daar geen reden voor. Deze worden vervolgens gevoeld door de hersenen als tintelende sensaties.
