De hoogste prioriteit in een hart- aanval is geen tijdverspilling. De vroegheid van de behandeling is cruciaal voor de overlevingskansen van de getroffen persoon. Daarom moet bij een vermoeden onmiddellijk een spoedarts worden gebeld. Moeilijkheden bij het herkennen van een hartinfarct komen voort uit het feit dat de symptomen bij mannen en vrouwen kunnen verschillen. Om deze reden zijn er ook verschillende tests nodig om een diagnose van een hart- aanval.
Myocardinfarct: typische symptomen
Typische symptomen bij een hartinfarct zijn:
- Aanhoudende hevige pijn, vooral achter het borstbeen, die ook kan uitstralen naar de schouderbladen, armen, nek en kaak, of zelfs de bovenbuik
- Een sterk gevoel van beklemming en druk op de borst
- Een gevoel van druk met kortademigheid - alsof iemand het slachtoffer van een hartaanval heeft gehad in een "headlock"
- Een branderig gevoel in de borst
- Hartkloppingen, stotteren van het hart
- Koud zweten
- Zwakte
- Bleekheid van het gezicht
- Misselijkheid
- Braken
Hart aanvalssymptomen gaan ook vaak gepaard met angst voor de dood en, bij ouderen, verwarring.
Inzicht in laboratoriumwaarden: de belangrijkste afkortingen bij de controle
Het gevaar van een stil infarct
Getroffen mensen met coronaire hartziekte gebruiken een nitro-spray tegen het ongemak - het is typisch dat dit geen of nauwelijks effect vertoont in een hartaanval.
Vooral bij senioren, diabetici en ook vrouwen, typische symptomen en tekenen zoals pijn op de borst zijn vaak afwezig tijdens een hartaanval, wat dan een "stil infarct" wordt genoemd. Dit leidt tot de diagnose van hartaanval laat worden gemaakt of verkeerd worden beoordeeld.
Vooral bij vrouwen manifesteert een hartaanval zich vaak pas door misselijkheidkortademigheid of ongemak in de bovenbuik.
Hartaanval: diagnose
Voor de diagnose van een hartaanval wordt een ECG geschreven, die meestal typische veranderingen vertoont, maar in sommige gevallen onopvallend kan zijn in de eerste uren. Daarom wordt dit na zes tot twaalf uur herhaald en aangevuld met bloed testen.
Zeker wanneer weefsel sterft enzymen worden vrijgegeven uit de vervallen cellen, die op verschillende tijdstippen kunnen worden gedetecteerd (troponine T, hartspier creatine fosfokinase = CK-MB, myoglobine).
Echografie of radiografie van de kransslagaders wordt voor dit doel uitgevoerd.
