Definitie en voorbeelden
Bij het toedienen van een medicijn wordt bijvoorbeeld een tablet ingeslikt of wordt er een injectie geïnjecteerd in een ader, de actieve farmaceutische ingrediënten verspreiden zich vervolgens door het lichaam. Dit proces heet distributie. Actieve ingrediënten verspreiden zich door de bloedbaan, in weefsels en worden geëlimineerd door metabolisme en uitscheiding. Wiskundig gezien is de volume of distributie wordt als volgt gedefinieerd: Vd = D / C0 Waar Vd de volume van distributie in liters (L), D vertegenwoordigt de intraveneuze dosis (mg), en C0 vertegenwoordigt het plasma concentratie op tijdstip 0 (mg / l). Plasma concentratie wordt retrograde geëxtrapoleerd. Het wordt ook vaak uitgedrukt in liters per kg lichaamsgewicht omdat de waarde dus onafhankelijk is van het gewicht en een betere vergelijking gemaakt kan worden. De distributie volume is geen gedefinieerde anatomische ruimte in het organisme, maar eerder een schatting van de mate waarin de werkzame stof in de weefsels wordt verdeeld. Grote distributievolumes worden bijvoorbeeld aangetroffen bij lipofiele actieve stoffen, zoals deze zich verdelen in vetweefsel. Omgekeerd polaire stoffen en stoffen met een high eiwitbinding en een hoog molecuulgewicht hebben in het algemeen een klein distributievolume omdat ze in de bloed. Overigens betekent een groot distributievolume niet noodzakelijkerwijs dat de werkzame stof ook naar de plaats van handeling wordt verspreid. Voorbeelden:
| Insuline | 0.085 L / kg |
| Amoxicilline | 0.3 L / kg |
| Fentanyl | 3 L / kg |
| Imatinib | 4.9 L / kg |
| Digoxine | 6 L / kg |
| Mefloquine | 20 L / kg |
| Chloroquine | 400 L / kg |
Zie ook
ADME, Distributie
