Als uitdroging (vochttekort) is gebaseerd op een ziekte, is de behandeling ervan de eerste zorg (causale therapie). Algemene maatregelen In geval van opname in een ziekenhuis: Balanceren van vochtinname en -afgifte - dagelijkse waterverversing wordt geregistreerd. Vloeistofopname bestaat uit: Drinken Vloeistof in voedsel, indien nodig buisjes, infusies. Oxidatiewater (water gevormd in de stofwisseling) … Uitdroging: therapie
De medische geschiedenis (ziektegeschiedenis) vormt een belangrijk onderdeel bij de diagnose van uitdroging (vochttekort). Familiegeschiedenis Komt er in uw familie een voorgeschiedenis van frequente nierziekte of diabetes mellitus voor? Sociale voorgeschiedenis Actuele medische voorgeschiedenis/systemische voorgeschiedenis (somatische en psychische klachten). Welke klachten zijn je opgevallen? Hoe lang bestaan deze veranderingen? Hoe vaak … Uitdroging: medische geschiedenis
Endocriene, voedings- en stofwisselingsziekten (E00-E90). Diabetes insipidus – hormoondeficiëntie-gerelateerde stoornis van het waterstofmetabolisme, resulterend in een extreem hoge urineproductie (polyurie; 5-25 l/dag) als gevolg van een verminderd concentratievermogen van de nieren. Diabetes mellitus Genitourinair stelsel (nieren, urinewegen – voortplantingsorganen) (N00-N99) Bijnierschorsinsufficiëntie (NNR-insufficiëntie; bijnierschorsinsufficiëntie). Nierinsufficiëntie (nierzwakte). "Zoutverliezende nefritis" (zoutverliezende nier) - vermogen ... Uitdroging: of iets anders? Differentiële diagnose
Hieronder volgen de belangrijkste ziekten of complicaties die kunnen worden veroorzaakt door uitdroging (gebrek aan vocht): Mond, slokdarm (voedselpijp), maag en darmen (K00-K67; K90-K93). Obstipatie (obstipatie) Psyche – zenuwstelsel (F00-F99; G00-G99) Hersenoedeem (zwelling van de hersenen als gevolg van cerebraal volume en drukverhoging) – door te snelle … Uitdroging: complicaties
Ernst van uitdroging Ernstniveaus Vloeistofverlies als% van lichaamsgewicht Milde uitdroging 3-5 Matige uitdroging 6-8 Ernstige uitdroging 9-12 Schok 12-15
Een uitgebreid klinisch onderzoek vormt de basis voor het selecteren van verdere diagnostische stappen: Algemeen lichamelijk onderzoek – inclusief bloeddruk, pols, lichaamstemperatuur, lichaamsgewicht, lichaamslengte; verder: Keuring (bezichtiging). Huid, slijmvliezen en sclerae (wit deel van het oog) [droge huid en slijmvliezen; donkere cirkels; diepliggende ogen; staande huidplooien; verminderde doorbloeding van de huid (huid … Uitdroging: onderzoek
Laboratoriumparameters van de 1e orde – verplichte laboratoriumtests. Klein bloedbeeld Serumnatrium en serumnatriumosmolaliteit. Totaal serumeiwit (serumeiwit) Urine-osmolaliteit Interpretatie Isotone dehydratie Hb (hemoglobine), hematocriet, serumeiwit [↑] OpmerkingenSerumnatrium en serumosmolaliteit zijn normaal. Specifiek urinegewicht neemt toe bij een normale nierfunctie. Hypotone dehydratie Hb (hemoglobine), hematocriet, … Uitdroging: test en diagnose
Therapiedoelen Als de uitdroging (vochttekort) is gebaseerd op een ziekte, staat de therapie op de voorgrond (causale therapie). Rehydratatie (vochtbalans). Eventueel corrigeren van de natriumbalans Therapieadviezen Rehydratatie (vochtvervanging): in ernstigere gevallen van uitdroging, in de vorm van parenterale rehydratatie (infusies) – op basis van een schatting van … Uitdroging: medicamenteuze therapie
Om uitdroging (vochttekort) te voorkomen, moet aandacht worden besteed aan het verminderen van individuele risicofactoren. Gedragsrisicofactoren Voeding Onvoldoende vochtinname – Om uitdroging te voorkomen, drink voldoende vocht verdeeld over de dag: Dagelijkse drinkhoeveelheid ongeveer 1.5-2 liter/dag of 35 ml wateropname via dranken (= drinkhoeveelheid) en vast voedsel/kg lichaamsgewicht … Uitdroging: preventie
De symptomen en klachten van uitdroging (vochttekort) zijn gebaseerd op het feit of het lichaam voornamelijk water, natrium of beide (in gelijke hoeveelheden) heeft verloren. De volgende symptomen en klachten kunnen wijzen op uitdroging: Isotone dehydratie Functionele oligurie (< 500 ml urine/dag). Hypovolemische symptomen (symptomen van een afname van de hoeveelheid bloed die circuleert, dwz in de … Uitdroging: symptomen, klachten, tekenen
Pathogenese (ziekteontwikkeling) Isotone dehydratie Isotone dehydratie is het gevolg van een gebrek aan isotone extracellulaire vloeistof (vloeistof buiten de cellen), die verloren gaat door bijvoorbeeld braken en/of diarree (diarree). In dit geval verliest het lichaam water en natrium in gelijke hoeveelheden. Hypotone dehydratie Bij deze vorm van dehydratie is er een afname van extracellulaire … Uitdroging: oorzaken
