Latente hyperthyreoïdie: symptomen, klachten, tekenen

Bij latente hyperthyreoïdie (latente hyperthyreoïdie) of subklinische hyperthyreoïdie komen symptomen of klachten slechts zeer diffuus voor. De volgende symptomen en klachten kunnen wijzen op latente (subklinische) hyperthyreoïdie: Hartkloppingen (hartkloppingen) Hartritmestoornissen zoals atriumfibrilleren (VHF) of sinustachycardie (> 100 hartslagen/minuut). Verminderde veerkracht Tremor (trillen) Hyperhidrose – meer zweten. Warmte-intolerantie Angst Nervositeit Concentratieproblemen … Latente hyperthyreoïdie: symptomen, klachten, tekenen

Latente hyperthyreoïdie: oorzaken

Pathogenese (ziekteontwikkeling) Bij latente (subklinische) hyperthyreoïdie is er een lichte dysfunctie van de schildklier. De schildklierhormonen fT3 en fT4 zijn in normale concentraties in het bloed aanwezig, terwijl TSH (schildklierstimulerend hormoon) < 0.3 mU/l is. Etiologie (Oorzaken) Biografische oorzaken Genetische belasting – TSH-receptormutaties. Hormonale factoren Mutaties van de TSH-receptoren Schildklierhormoon … Latente hyperthyreoïdie: oorzaken

Latente hyperthyreoïdie: therapie

Algemene maatregelen Herziening van permanente medicatie vanwege mogelijk effect op bestaande ziekte. Regelmatige controles Regelmatige medische controles Voedingsgeneeskunde Voedingsadvisering op basis van voedingsanalyse Voedingsadviezen volgens een gemengd dieet rekening houdend met de ziekte. Dit betekent onder andere: Dagelijks totaal 5 porties verse groenten en fruit (≥ … Latente hyperthyreoïdie: therapie

Latente hyperthyreoïdie: therapie met micronutriënten

Een deficiëntiesymptoom kan erop wijzen dat er onvoldoende toevoer van vitale voedingsstoffen is. De klacht latente (subklinische) hyperthyreoïdie duidt op een essentieel tekort aan voedingsstoffen voor: Vitamine B2 Vitamine C Magnesium Bovenstaande aanbevelingen voor vitale stoffen zijn tot stand gekomen met hulp van medische experts. Alle beweringen worden ondersteund door wetenschappelijke studies met een hoge mate van bewijs. … Latente hyperthyreoïdie: therapie met micronutriënten

Latente hyperthyreoïdie: medische geschiedenis

De medische geschiedenis (ziektegeschiedenis) vormt een belangrijk onderdeel bij de diagnose van latente (subklinische) hyperthyreoïdie (hyperthyreoïdie). Familiegeschiedenis Komt er een frequente geschiedenis van schildklieraandoeningen in uw familie voor? Sociale geschiedenis Zijn er aanwijzingen voor psychosociale stress of spanning als gevolg van uw gezinssituatie? Actuele anamnese/systemische voorgeschiedenis (somatische en psychische klachten). Wat … Latente hyperthyreoïdie: medische geschiedenis

Latente hyperthyreoïdie: of iets anders? Differentiële diagnose

Endocriene, voedings- en stofwisselingsziekten (E00-E90). Voorkwab van de hypofyse (HVL-insufficiëntie) - onvermogen van de voorkwab van de hypofyse (hypofyse) om voldoende hoeveelheden belangrijke hormonen te produceren. Neoplasmata - tumorziekten (C00-D48). Carcinomen (kankers), niet gespecificeerd. Andere Ernstige ziekten, niet gespecificeerd Milieuvervuiling – intoxicaties (vergiftigingen). Overdosering van schildklierhormonen – geneesmiddelen zoals L-thyroxine gebruikt … Latente hyperthyreoïdie: of iets anders? Differentiële diagnose

Latente hyperthyreoïdie: complicaties

Hieronder volgen de belangrijkste ziekten of complicaties die kunnen worden veroorzaakt door latente (subklinische) hyperthyreoïdie (hyperthyreoïdie): Endocriene, voedings- en stofwisselingsziekten (E00-E90). Door jodium geïnduceerde thyrotoxische crisis - als gevolg van jodiumbevattende contrastmiddelen en geneesmiddelen zoals amiodaron. Manifest hyperthyreoïdie (hyperthyreoïdie). Cardiovasculair systeem (I00-I99) Hartritmestoornissen zoals atriale fibrillatie (VHF; drievoudig verhoogd risico). … Latente hyperthyreoïdie: complicaties

Latente hyperthyreoïdie: onderzoek

Een uitgebreid klinisch onderzoek vormt de basis voor het selecteren van verdere diagnostische stappen: Algemeen lichamelijk onderzoek – inclusief bloeddruk, pols, lichaamsgewicht, lengte; verder: Keuring (bezichtiging). Huid en slijmvliezen [discrete tremor (rillen), hyperhidrose (toegenomen zweten)] Inspectie en palpatie (palpatie) van de schildklier en cervicale lymfeklieren. Auscultatie (luisteren) van het hart [linkerventrikel … Latente hyperthyreoïdie: onderzoek

Latente hyperthyreoïdie: test en diagnose

1e-orde laboratoriumparameters - verplichte laboratoriumtests. TSH (schildklierstimulerend hormoon)*. FT4 (thyroxine)* * Latente hyperthyreoïdie: TSH-niveau < 0.3 mU/l + fT4 in het normale bereik. Opmerking: Bij latente hyperthyreoïdie worden de schildklierniveaus na 4-8 weken opnieuw bepaald. 2e orde laboratoriumparameters – afhankelijk van de resultaten van de anamnese, lichamelijk onderzoek, etc. – voor … Latente hyperthyreoïdie: test en diagnose

Latente hyperthyreoïdie: medicamenteuze therapie

Therapeutisch doel Een euthyroïde metabolische toestand bereiken (= schildklierniveaus in het normale bereik). Therapieaanbevelingen Een indicatie voor thyreostatica (thyreostatica) wordt gegeven wanneer de serum-TSH-spiegel <0.3 mE/l is. In dit geval moet de TSH-serumspiegel door therapie binnen een bereik van 0.5-2.0 mE/l worden gebracht. Behandelingsindicatie bij aanhoudende … Latente hyperthyreoïdie: medicamenteuze therapie

Latente hyperthyreoïdie: diagnostische tests

De diagnose van latente (subklinische) hyperthyreoïdie (hyperthyreoïdie) wordt voornamelijk gesteld door klinische presentatie en laboratoriumtests. Optionele diagnostiek van medische hulpmiddelen - afhankelijk van de resultaten van de anamnese, lichamelijk onderzoek, laboratoriumdiagnostiek en verplichte diagnostiek van medische hulpmiddelen - wordt gebruikt voor differentiële diagnose. Schildklierechografie (echografie van de schildklier) - om de grootte van de schildklier te visualiseren ... Latente hyperthyreoïdie: diagnostische tests