Gevolgen van stress op het lichaam
De gevolgen van stress op het lichaam kan spruitstuk zijn. Aan het begin van een stressvolle fase zijn het echter meer banaliteiten, die de getroffenen vaak ervaren als verkoudheidsverschijnselen of een dreigende griep. Het is dus vaak een gevoel van ongemak dat zich in het begin manifesteert.
Het kan zich manifesteren als algemene zwakte, mild hoofdpijn of pijnlijke ledematen. Als het beloop van de ziekte echter niet verergert, wordt stress relatief snel als oorzaak vermoed. Het veroorzaakt verhoogde spanning in de spieren, wat op de lange termijn pijnlijk kan worden.
Mocht er daadwerkelijk een lichamelijke ziekte optreden, dan komt dit door het effect van permanente belasting op de immuunsysteem. Stress veroorzaakt in eerste instantie een verhoogde bereidheid van het lichaam. Het voorkomt dat kleine zwakheden van het lichaam bewust worden waargenomen.
Als de hulpbronnen van het lichaam echter te veel worden gebruikt, simuleert stress ten onrechte fysieke kracht. In werkelijkheid is deze kracht er echter niet meer. Evolutionair gezien is dit erg nuttig, want in het verleden mochten wonden niet leiden tot onvermogen om te vechten.
Overleven was dus verzekerd. Tegenwoordig leidt het eigen bedrog er echter toe dat bij een zich ontwikkelende ziekte de symptomen niet meer correct worden waargenomen. Pas wanneer de ziekte manifest wordt, voelt de getroffen persoon het. Profylaxe of vroege bescherming om de duur van de ziekte te verkorten is niet meer mogelijk. Het is daarom belangrijk om vroege waarschuwingssignalen te herkennen en zelfs banale symptomen van stress serieus te nemen om onnodige escalatie te voorkomen. Dit onderwerp is misschien ook interessant voor u: Koorts door stress - is er zoiets?, Braken door stress, diarree en psyche
Gevolgen van stress bij kinderen
Kinderen reageren vaak anders op stress dan volwassenen. Ze moeten daarom niet als kleine volwassenen worden gezien, maar moeten op een gedifferentieerde manier worden beschouwd. Afhankelijk van de leeftijd van het kind is het begrip stress nog niet gegeven.
Bovendien kunnen kinderen zich niet altijd voldoende uitdrukken. Daarom is elke gedragsverandering een mogelijke indicator van overmatige stress bij het kind. Hoe jonger het kind is, hoe groter de kans dat het zich in verbale vorm uit.
Steeds huilerig gedrag of huilen zijn dus vaak de eerste tekenen van overmatige stress voor het kind. Hoe ouder het kind wordt, hoe complexer zijn of haar interactie met familie of vrienden wordt. Aangezien een kind zijn of haar emoties echter nog niet goed kan reguleren, kan stress, afhankelijk van zijn of haar leeftijd, in alle denkbare gedragingen tot uiting komen.
Hier hangt het vooral af van het karakter van het kind. Plotseling agressief gedrag, toenemende terugtrekking uit het gezinsleven of activiteiten of zelfs ongepast lachen in speciale situaties kunnen dus een uiting zijn van de stress van het kind. In de meeste gevallen helpt het om het kind goed te observeren.
Triggers zijn daarom vrij snel te vinden. Als het kind echter al kan praten, is open communicatie de beste keuze. Er dient dus altijd een gespreksaanbod te worden gedaan, maar het tijdstip van het gesprek en de keuze van de gesprekspartner moet aan het kind worden overgelaten.
