Dit is hoe lang men het rustig aan moet doen na een longontsteking
Rustig aan doen na een longontsteking moet niet worden geïnterpreteerd als volledige bedrust, maar eerder om zich niet te veel in te spannen. In de meeste gevallen is men een paar weken daarna verzwakt longontsteking en dat van het lichaam immuunsysteem is nog niet volledig geregenereerd. Ruwweg kan men uitgaan van vier tot acht weken, totdat men weer volledig in staat is en het oorspronkelijke niveau heeft teruggekregen. Gedurende deze tijd kan echter nog steeds normaal huishoudelijk werk worden gedaan of kunnen buitenactiviteiten worden gedaan, zolang het weer niet te koud of nat-koud is. Hoe beter de longen worden geventileerd, hoe sneller de uiteindelijke genezing meestal plaatsvindt.
Hoe kan de duur van longontsteking worden bekort?
De duur van longontsteking kan het beste worden ingekort met antibiotica of andere medicijnen - afhankelijk van de kiem die de infectie veroorzaakt. Deze medicijnen helpen actief om de last van de ziekteverwekker te verminderen, zodat die van het lichaam zelf immuunsysteem hoeft niet zo veel werk te doen. Door de snellere eliminatie van de ziekteverwekker gaat de ziekte zelf ook sneller voorbij.
Het is echter ook waar dat niet elke longontsteking per se in het ziekenhuis hoeft te worden behandeld. De meeste ziekteverlopen kunnen ook door de poliklinische huisarts worden vergoed, mits de patiënt lichamelijk in goede staat is voorwaarde en houdt zich strikt aan de instructies van de arts. Verder wordt aanbevolen om lichamelijke inspanning tijdens de ziekte te vermijden. Het lichaam heeft gedurende deze tijd zijn energie (reserves) nodig om de ziekteverwekkers te bestrijden; training of andere lichamelijke inspanning is in deze context absoluut contraproductief.
Zuigeling longontsteking
Longontsteking kan met name kritiek zijn bij jonge kinderen. Dit komt door het feit dat hun immuunsysteem heeft nog niet zoveel ervaring met het bestrijden van de ziekteverwekker en is daarom nog niet volledig volgroeid. Om deze reden zijn kleine kinderen ook veel vatbaarder voor virussen en bacteriën in het algemeen en longontsteking in het bijzonder.
Jonge kinderen ontwikkelen niet noodzakelijk dezelfde symptomen als volwassenen. Vaak is er geen verandering behalve een iets verhoogde temperatuur. Meestal wordt slijm gevormd tijdens longontsteking, wat oudere kinderen gemakkelijk kunnen hoesten up.
Kleine kinderen slikken het echter vaak in en geven het vervolgens over. In de kindertijd zijn symptomen zoals hevig zweten, klapperen van de neusgaten door kortademigheid en een hoge polsslag ook typerend voor longontsteking. Voor zuigelingen is zorg en herstel in een vertrouwde omgeving gunstig. Ze kunnen immers op zo'n jonge leeftijd niet uitleggen wat er met hen gebeurt, noch kunnen ze inzien dat het slechts een tijdelijke gebeurtenis is.
