Diagnose van een nikkelallergie
Het vermoeden van een nikkelallergie wordt meestal door een arts vastgesteld aan de hand van de huidklachten en die van de patiënt medische geschiedenis. De arts zal de patiënt uitgebreid vragen waar en wanneer de uitslag is opgetreden en of dit te koppelen is aan bijvoorbeeld bepaalde kledingstukken of sieraden. Een allergietest wordt vervolgens uitgevoerd om de diagnose van nikkelallergie te bevestigen.
In dit geval wordt een epicutane test (ook wel patch-test genoemd) gebruikt, waarbij de arts pleisters die zijn behandeld met teststoffen op de bovenarmen of rug van de patiënt aanbrengt. Normaal gesproken worden naast nikkel ook andere allergenen zoals geurstoffen of andere metalen getest. Deze pleisters moeten minimaal 48 uur blijven zitten en mogen gedurende deze tijd niet in contact komen met water.
Na deze periode verwijdert de arts de pleisters en inspecteert hij de huid eronder. Als de huid een reactie vertoont op de nikkelpleister is er sprake van een allergie. Als de allergie hierdoor wordt bevestigd, is het aan te bevelen dit in een allergiepaspoort. Een bloed test, die ook mogelijk is, speelt slechts een ondergeschikte rol bij de diagnose.
Om een allergie voor nikkel te testen of uit te sluiten, wordt huidcontact met nikkel meestal gedurende een langere periode geïnduceerd. Concreet betekent dit dat er meerdere bloedplaatjes die de allergie veroorzakende nikkelionen bevatten, worden op het lichaam geplakt, dwz meestal op de rug. De huid krassen, zoals vaak wordt gedaan bij allergietesten (“priktest“), Is hier nogal ongebruikelijk.
De bloedplaatjes blijven meestal minstens één dag op de huid. Als er gedurende deze tijd een huidreactie optreedt, kan een nikkelallergie worden aangenomen. Als er geen roodheid is of eczeem, een allergie voor nikkel is zeer onwaarschijnlijk.
Bovendien schrijft de arts soms een laag nikkel voor dieet om een mogelijk verband tussen huidreacties en de opname van nikkel via de voeding te controleren. Deze dieet wordt dan een paar dagen aangehouden en kan wijzen op een nikkelallergie als de symptomen verbeteren. Mensen met nikkelallergieën kunnen echter soms voedingsmiddelen verdragen die nikkel bevatten.
