Diagnose
A superinfectie kunnen heel verschillende symptomen veroorzaken, afhankelijk van zowel het type infectie als de locatie. Een bacterie superinfectie van de longen, die zich kunnen ontwikkelen na een virale infectie, manifesteert zich vaak door een hernieuwde stijging van koorts en een verslechtering in het algemeen voorwaarde. Bovendien kan etterig of groenachtig sputum optreden bij hoesten.
Getroffen personen klagen doorgaans over een hoesten wekenlang en uitputting zonder significante verbetering. EEN superinfectie van de huid manifesteert zich vaak door het verschijnen van gelige korsten of blaren en ook een verslechtering van de algemene voorwaarde. Fever is hier ook mogelijk.
Bij een bacteriële superinfectie van de bindvlies, is het typerend dat de aanvankelijk heldere afscheiding wordt omgezet in een etterende afscheiding. De ogen zijn meestal erg plakkerig en 's ochtends verschijnen er gelige korsten op de oogleden. In principe is een superinfectie vaak te herkennen aan een verslechtering van de vorige voorwaarde. Een hernieuwde verergering van de symptomen na een eerste verbetering, vooral in het geval van long infecties, is ook sterk verdacht van een bacteriële superinfectie.
Behandeling Therapie
De behandeling van een superinfectie is enerzijds afhankelijk van de ziekteverwekker, maar anderzijds ook van de klinische manifestatie van de infectie. Een bacteriële superinfectie van de long wordt behandeld met antibiotische therapie. Afhankelijk van de ernst van de ernst van de infectie, intramurale behandeling van longontsteking kan noodzakelijk zijn.
Bij een intramurale behandeling wordt het antibioticum meestal toegediend via de ader. Meestal wordt de therapie uitgevoerd met een aminopenicilline en een betalactamaseremmer, zoals ampicilline/ sulbactam. Een bacteriële superinfectie van de bindvlies wordt behandeld met antibiotische oogdruppels, zoals gentamicinedruppels.
Het antibioticum wordt aangepast nadat de exacte ziekteverwekker is bepaald, inclusief een resistentietest. Superinfectie van de huid wordt antibiotisch of antiviraal behandeld, afhankelijk van of een bacterie of virus de onderliggende oorzaak is. Bij een gecombineerde bacteriële en virale infectie wordt een dubbele antivirale en antibiotische therapie toegepast. In de praktijk behandeling met het antibioticum cefazoline en het antivirale middel aciclovir wordt vaak gegeven.
Alle artikelen in deze serie:
