Wat is endometriumablatie?
Bij endometriumablatie wordt het slijmvlies van de baarmoeder met behulp van zeer hoge hitte tot aan de spieren van de baarmoederwand gescleroseerd. Daarbij sterft het behandelde weefsel af. In zeldzame gevallen wordt sterke kou gebruikt in plaats van grote hitte.
De procedure gaat een hernieuwde opbouw van het slijmvlies in de maandelijkse cyclus tegen en vermindert zo de menstruatie tot een normaal niveau of voorkomt deze zelfs helemaal.
Endometriumablatie is het alternatief voor chirurgische verwijdering van de baarmoeder (hysterectomie) met minder complicaties. Er wordt onderscheid gemaakt tussen procedures van de eerste en tweede generatie:
Procedures van de eerste generatie
- Resectie met de resectielus: Door een draadlus wordt elektriciteit geleid en deze verwarmd, zodat daarmee het slijmvlies van de baarmoeder kan worden verhard.
- Laserablatie door een ND:YAG-laser: lasers vernietigen het slijmvlies.
Procedure van de tweede generatie
- Hydrothermablatie: vloeistof wordt in de baarmoeder gepompt waar het sterk wordt verwarmd.
- Bipolair gaas (NovaSure, goudgaasmethode): Een dun goudgaas wordt in de baarmoeder uitgerekt en sterk verwarmd.
- Microgolfablatie (magnetron): Microgolfenergie wordt via een sonde aan het baarmoederslijmvlies afgegeven.
Wanneer voer je een endometriumablatie uit?
Endometriumablatie wordt uitgevoerd in de volgende gevallen:
- bij moeilijk te behandelen bloedingsstoornissen, zoals overmatige menstruatie met normale of langdurige bloedingen (hypermenorroe of menorragie)
- in geval van bloedingsstoornissen tijdens continue antistollingstherapie
- als alternatief voor chirurgische verwijdering van de baarmoeder (hysterectomie)
Endometriumablatie wordt alleen uitgevoerd als de gezinsplanning is voltooid, omdat het aantal misvormingen bij pasgeborenen daarna aanzienlijk toeneemt.
Endometriumablatie wordt niet gebruikt voor kwaadaardige veranderingen in de baarmoeder (carcinomen) of precancereuze laesies.
Wat gebeurt er tijdens endometriumablatie?
Elke endometriumablatie wordt voorafgegaan door een schraping met fijn weefselonderzoek in het laboratorium op vleesbomen, poliepen of voorlopers van kwaadaardige veranderingen. Hormoontoediening (GnRH = gonadotropine-releasing hormoon) vóór de operatie verdunt het baarmoederslijmvlies. Dit kan de duur van de operatie verkorten en het resultaat verbeteren.
Procedure van de eerste generatie
De meest gebruikelijke methode bij endometriumablatie is de combinatie van snare-resectie en rollerball-coagulatie (eerste generatie procedure). Bij deze procedure verwijdert de chirurg eerst de grotere delen van de voorste, achterste en laterale wanden van de baarmoeder met de strik, en gebruikt vervolgens de rolbal om het slijmvlies in het bovenliggende deel (fundus uteri) en in de hoeken van de baarmoeder uit te wissen. eileiders (buis).
Procedure van de tweede generatie
Bij de baarmoederballonmethode wordt een gevouwen plastic ballon in de baarmoederholte ingebracht en opgeblazen met hete vloeistof. Door de intense hitte sterft het baarmoederslijmvlies binnen enkele minuten af.
Wat zijn de risico's van ablatie?
Naast de algemene risico's van een operatie, zoals infectie, bestaat er ook de mogelijkheid van specifieke complicaties. Omdat endometriumablatie een zachte procedure is, zijn deze echter zeldzaam. Ze bevatten:
- Perforatie van de baarmoederwand
- Wondgenezingsproblemen
- Post-endometriumablatiesyndroom (bloeding of bloedophoping in de baarmoeder)
- Schade aan naburige organen
Waar moet ik op letten na een endometriumablatie?
Meestal wordt u enkele uren – zelden dagen – na de ingreep ontslagen. Vooraf wordt u grondig onderzocht en heeft u een afsluitend gesprek over verdere maatregelen met uw behandelend arts.
In de eerste dagen na de operatie kan er soms sprake zijn van bloeding uit de wond en een bruinachtige afscheiding. Gedurende drie weken moet u zich onthouden van zwemmen, baden, geslachtsgemeenschap, tampons en saunabezoek, omdat de baarmoederhals nog een beetje open is.
Om het succes van de behandeling te kunnen beoordelen, is het raadzaam om meerdere controles te ondergaan. De arts die u behandelt, zal u vertellen met welke tussenpozen.
