De evaluatie van de CT-buik | CT buik

De evaluatie van de CT-buik

De CT-beelden worden beoordeeld door een radioloog die door de behandelende arts is geïnformeerd over de reden van het onderzoek (bijv pijn in de buik van onduidelijke oorsprong). De radioloog beoordeelt vervolgens de beelden op de symptomen van de patiënt. Vaak is een mogelijke oorzaak snel te vinden, bijvoorbeeld stenen in de galblaas or nier.

De evaluatie wordt vervolgens opnieuw met de behandelende arts besproken en de verdere procedure en mogelijke therapieën worden met de patiënt besproken. De radioloog die de evaluatie van de CT-beelden uitvoert, ontvangt deze meestal in digitaal formaat. De beelden kunnen dan continu op het scherm worden bekeken alsof men van boven naar beneden door het lichaam werkt.

De extensie en positie van het individu interne organen kan worden beoordeeld. Een misvorming van organen kan bijvoorbeeld heel goed worden weergegeven. Daarnaast kan aan de hand van de verschillende grijsniveaus de structuur en dichtheid van de organen worden bepaald.

Dit is bijvoorbeeld erg belangrijk voor tumoren. Deze hebben vaak een andere structuur dan het omringende weefsel en vallen op door verschillende grijstinten. Hetzelfde geldt voor stenen, die vaak in de urinewegen worden aangetroffen. Deze zijn vaak opvallend als duidelijk zichtbare witte vlekken. Lucht of vloeistof op de verkeerde plaatsen in het lichaam wordt ook vroeg opgemerkt.

Risico's van computertomografie

De CT produceert in het algemeen een hogere stralingsblootstelling dan een conventionele Röntgenstraal examen. Stralingsgevoelige organen, zoals de maag or eierstokken bij vrouwen, bevinden zich vooral in het buik- en bekkengebied. Het is daarom belangrijk om ervoor te zorgen dat CT-onderzoeken, met name de CT buik onderzoek, worden alleen uitgevoerd als het passend en noodzakelijk is.

CT-onderzoeken moeten met mate worden gebruikt, vooral bij kinderen, voor wie straling gevaarlijker is dan voor ouderen. Desalniettemin mogen de risico's van CT niet boven de voordelen worden gesteld. Vooral in noodsituaties is een dergelijk onderzoek absoluut nuttig en kan het het leven van de patiënt redden door snel potentieel levensbedreigende aandoeningen te identificeren.

De stralingsblootstelling van mensen wordt meestal gegeven in Sievert, of milli-Sievert (mSv). Ter vergelijking: de straling waaraan een persoon in een jaar van nature wordt blootgesteld, bijvoorbeeld door kosmische straling, wordt gegeven als ca. 2-2.4mSv.

Het CT-buikonderzoek is een van de meer stralingsintensieve onderzoeken. Gemiddeld wordt een persoon blootgesteld aan ongeveer 10 tot maximaal 20 mSv. Deze waarde is echter niet volledig te vergelijken met bovenstaande, omdat de natuurlijke straling het hele lichaam beïnvloedt, terwijl bij het CT-onderzoek slechts een klein deel van het lichaam wordt blootgesteld aan extra straling. Gedetailleerde informatie vindt u onder stralingsblootstelling tijdens computertomografie.