Perfectionisme is een dwangmatig gedrag dat geen ruimte laat voor fouten. Het is zowel een belasting voor het milieu als voor de patiënt. Zelfs als ze hun best doen, kunnen ze er niet tegenin. Vaak verschuilen er zich angsten of minderwaardigheidscomplexen achter. Perfectionisten kunnen niet spontaan handelen en moeten elk van hun acties nauwkeurig plannen. Fouten betekenen voor hen een mislukking en de hoge standaard geldt niet alleen voor henzelf, maar voor iedereen die bij hen woont.
Obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis: geobsedeerd door perfectie
Er zijn zeker situaties waarin perfect werk moet worden verricht. Deze omvatten chirurgische ingrepen of het werken in een ruimtesonde. Dit zijn feitelijke behoeften die fouten niet toelaten. Aan de andere kant zijn dwanghandelingen niet nodig die worden gekenmerkt door een verborgen verslaving aan herkenning en angst voor verlies Als perfectionisme zo uitgesproken is dat het de betrokken persoon ongelukkig maakt, hebben we het over een pathologisch voorwaarde Deze mensen wantrouwen zelfs de normale processen van het dagelijks leven en moeten deze onder alle omstandigheden zelf beheersen. Het ego eist controle en wil op deze manier elke controle van buitenaf voorkomen. Dwangmatig gedrag omvat bijvoorbeeld het opvouwen van wasgoed of het maken van allerlei soorten lijsten. Er wordt aan het overhemd gewerkt totdat het exact overeenkomt met de afmetingen van de andere stukken wasgoed. Op de lijsten noteren perfectionisten wat ze absoluut gedurende de dag of week moeten doen. Ze houden zich met deze dingen bezig totdat ze tevreden zijn met zichzelf. Ze bekritiseren vaak hun tegenhanger als hij of zij niet volgens hetzelfde patroon werkt. Dit levert in de meeste gevallen problemen op. Op het werk vragen ze altijd contact met hun superieuren om er zeker van te zijn dat ze tevreden zijn met hun werk. Omdat ze zichzelf altijd corrigeren, werken ze langzamer dan hun collega's. Als ze ernaar gevraagd worden, begrijpen ze de kritiek niet. Integendeel. Ze voelen zich onbegrepen en zijn enorm onzeker.
Ben ik een perfectionist?
De vraag of iemand een perfectionist is, kan niet in algemene termen worden beantwoord. Sommige feiten wijzen echter op de neiging tot perfectionisme. Allereerst is dit het onvermogen om activiteiten aan anderen te delegeren. Dit is niet alleen het geval op het werk. Moeders die al het huishoudelijk werk zelf doen, maken er ook deel van uit. Ze denken dat hun man of kinderen de taken niet goed uitvoeren. In de sport willen ze altijd de beste zijn en geïrriteerd raken als ze pas tweede of derde zijn. Met ze spelen is moeilijk omdat ze niet kunnen verliezen. Zelfs dan komt hun lijden tot uiting in de dwang om altijd te moeten winnen. De grote vraag aan henzelf komt ook tot uiting in de relatie met hun eigen lichaam. Als dit niet aan de verwachtingen voldoet, treden eetstoornissen en stoornissen in het seksleven op. Er is geen gevoel van welzijn omdat de buitenkant niet perfect gevormd is. Overdreven sport- en hongerdiëten zijn hiervan de gevolgen.
Perfectie maakt iemand niet gelukkiger
Niemand is perfect. Dit geldt zowel voor de vorsten van de kerk van verschillende religies als voor mensen met minder verantwoordelijkheid. Ieder mens heeft zijn innemende kwaliteiten. De vermeende fouten maken hen tot een individu en alleen dat onderscheidt hen als mens. Wie perfectie nastreeft, trotseert natuurlijke omstandigheden. Fouten mogen maken is geenszins een indicatie van zwakte. Het tegenovergestelde is het geval. Pas dan toont iemand grootsheid wanneer hij een vermeend wangedrag toegeeft. Het bewijst tegelijkertijd dat hij slechts een mens is en om de reden niet perfect. Geluk is een toestand waar voor moet worden gewerkt. Oppervlakkige mensen zien het vaak in verband met financiële onafhankelijkheid. Perfectionisten zijn hier niet tevreden over. Voor hen moet levensplanning perfect zijn. Het begint met de aankoop van een eigen huis en eindigt met het geslacht van hun kinderen. Zodra ze met een buitengewone gebeurtenis worden geconfronteerd, haalt de realiteit hen in en in veel gevallen worden ze wanhopig. Perfectionisten hebben veel leed en velen verwachten dat de mensen om hen heen precies zo handelen als zij. Dit leidt vaak tot meningsverschillen binnen het gezin en op de werkplek. Ouders die hun kinderen perfect willen opvoeden, werken onder druk en verwachten dat hun kinderen zich te allen tijde onberispelijk gedragen. Daarbij bevredigen ze vaak hun eigen ego en verwaarlozen ze de toevallige interactie binnen het gezin. Als de kinderen hun eigen wil en hun vermeende fouten en tekortkomingen tonen, dan stort een wereld in voor perfectionisten. Ze zijn ongelukkig en twijfelen aan zichzelf. Het is als een spiraal die onverbiddelijk blijft draaien als er geen hulp wordt gezocht. De onvrede bestendigt zichzelf bij de kinderen en positieve bekrachtigers blijven aan beide kanten uit.
Wat u kunt doen aan perfectionisme
De eerste stap om van je perfectionisme af te komen, is het erkennen. Het is moeilijk om het als zodanig te zien en dit kan vaak alleen worden gedaan met professionele hulp. Kleine oefeningen die na verloop van tijd automatisch onderdeel worden van het dagelijks leven, helpen ook. De perfecte huisvrouw kan zichzelf dwingen om te stoppen met het wekelijks schoonmaken van de ramen of met het dagelijks stofzuigen. Ze moet daar bewust van afzien. Alleen de getroffenen kunnen begrijpen hoe moeilijk dit voor iedereen is. Op het werk helpt het als begonnen werk ongedaan wordt gemaakt en er geen overuren worden gemaakt. Als er belangrijke dingen moeten worden gedaan, kunnen veel daarvan door medewerkers of collega's worden gedaan. Een goede oefening is ook om Monopoly met je kinderen te spelen en te verliezen. Ja, dit is ook wat een persoon kenmerkt. Om gelukkig te zijn met anderen en niet boos te zijn over het eigen "falen". Dit gaat door in de voetbalclub of bowlingclub en gaat goed samen met de mensen om je heen. Ze zullen al snel merken dat de voormalige perfectionist aan zichzelf werkt en hem steunen bij zijn inspanningen. Omgaan met hem wordt gemakkelijker en hij wordt zelf meer tevreden. Het is echter belangrijk dat de wens om de dwanghandelingen te stoppen niet ook uitmondt in perfectionisme. Hier is veel geduld voor nodig. De ziekte is immers niet op een dag ontstaan en evenmin eindigt ze in deze korte tijd.
Geluk ligt in sereniteit
Geluk is een relatief begrip. Iedereen heeft er zijn of haar eigen gevoel bij. Dit betekent niet de gevulde bankrekening of het grote huis. In zichzelf rusten en met veel sereniteit zijn weg gaan, dat is geluk. Op een bewuste manier omgaan met de buren en ook fouten aan hen toegeven, brengt rust in elke relatie. Ja, het is vrede met jezelf en je dierbaren die iemand gelukkig maakt.
