De bijbehorende symptomen | Gezwollen lymfeklieren tijdens de zwangerschap

De bijbehorende symptomen

Bij gezwollen kunnen twee grote groepen begeleidende symptomen optreden weefselvocht knooppunten, afhankelijk van hun respectievelijke oorsprong (goedaardig of kwaadaardig). In de goedaardige, waar we een infectie aannemen, koortskunnen vermoeidheid, uitputting en een prestatiekink optreden. Afhankelijk van de locatie en oorsprong van de ziekte kunnen ook meer specifieke symptomen optreden (bijvoorbeeld afscheiding en gezwollen weefselvocht knooppunten in de lies in het geval van geslachtsziekten, of een koude en zere keel met gezwollen nek weefselvocht knooppunten in het geval van verkoudheid).

Het andere klachtencomplex met betrekking tot kwaadaardige ziekten wordt ook wel B-symptomen genoemd. Dit zijn koorts, gewichtsverlies en nachtelijk zweten. Een bevraging en differentiatie van deze twee grote groepen kan al de weg wijzen voor verder onderzoek.

De diagnose

Allereerst is het belangrijk om duidelijk te maken wanneer de vergroting is opgemerkt om te kunnen classificeren of het een acuut of chronisch proces is. De vergrote lymfeklier moet worden gepalpeerd en onderzocht op verschuiving en druk pijn. Als een kwaadaardig proces wordt vermoed, kan elke huisarts meestal zorgen verdere informatie een ultrageluid.

Verdere beeldvormende maatregelen kunnen bijvoorbeeld een MRI (magnetische resonantie beeldvorming) of een scintigrafie met contrastmiddel. EEN biopsie, dwz het nemen van een monster uit de lymfeknoop, kan nuttig zijn voor een nauwkeurige opheldering van het type cellen dat aanwezig is. EEN bloed er kan tegelijkertijd een monster worden genomen om te controleren op verhoogde ontstekingswaarden.

De behandeling

If lymfeklieren opgezwollen zijn als gevolg van een infectie, moeten ze als een symptoom worden beschouwd en niet als het centrum van een ziekte zelf. In dit geval moet de bijbehorende infectie worden genezen en mag de focus niet liggen op de zwelling van de lymfeklieren. Afhankelijk van de infectie zal dan een geschikte therapie resulteren.

Milde bacteriële en virale infecties mogen niet worden behandeld. In geval van ernstige bacteriële infecties, hoge dosis antibiotica moet worden toegediend. Als een kwaadaardige achtergrond voor een lymfeklierzwelling inderdaad kan worden aangetoond, zal de therapie zich richten op het behandelen van de kanker. Een dergelijke behandeling kan een chirurgische ingreep zijn of kan worden behandeld met straling of chemotherapie. Dit kan echter niet in algemene termen worden gezegd en valt onder een speciaal vakgebied (oncologie).