Creatinekinase in sport | De creatinekinase

Creatinekinase bij sporten

Het enzym creatine kinase komt altijd vrij door het lichaam als spierweefsel beschadigd is. Dit is het geval bij zuurstoftekort, overbelasting of blessures. Bijgevolg is het creatine kinasespiegel kan ook toenemen door fysieke activiteit.

Dit proces is puur fysiologisch en heeft geen ziektewaarde - ook al lopen de waarden zelfs op tot tweeduizend keer de normale waarden. Dit gebeurt zelden bij regelmatige en constante mechanische belasting, maar eerder bij ongebruikelijke en sterke veranderingen in de omvang en intensiteit van de training. Dit is vooral het geval voor atleten die na een langere trainingsonderbreking weer beginnen met trainen.

Het lichaam kan dan de nieuwe spanning niet aan en komt dus vrij creatine kinase. Vooral tijdens excentrische spieren contracties, kracht en explosief krachttraining, de creatinekinase niveaus stijgen aanzienlijk. Hetzelfde gebeurt tijdens ongewoon lange inspanningen, zoals marathons of triatlons.

Daarom hebben wedstrijdsporters over het algemeen een verhoogde creatinekinaseconcentratie in hun bloed. Normaal gesproken zouden de waarden uiterlijk na twee weken lichamelijke rust weer normaal moeten zijn. Deze lange periode wordt verklaard door het feit dat creatinekinase veel afvalproducten achterlaat. Deze moeten allemaal door de nieren worden afgebroken. Als creatinekinasespiegels in de bloed zijn regelmatig veel te hoog, dit kan in extreme gevallen de nieren beschadigen.

Samengevat

Creatinekinase is een enzym dat vooral in spieren voorkomt, maar ook in organen. Afhankelijk van de functionele site zijn er vier subvormen, die verschillen in hun chemische structuur. Het is niet alleen elementair voor de energievoorziening in de cellen, maar is ook een belangrijke marker in de diagnostiek. Bijvoorbeeld, de creatinekinase niveau kan een duidelijke indicatie zijn van een hart- aanval, de ziekte van Parkinson of erfelijke spieraandoeningen.