Synoniem
over het hoofdonderwerp: oorsuizen, oorsuizen
Tinnitus-therapie
De therapie van tinnitus hangt enerzijds af van de plaats van oorsprong van de tinnitus en anderzijds van de duur en ernst van de tinnitus. In het geval van objectief tinnitusis de identificatie en eliminatie van de fysiologische bron van tinnitus van primair belang. In het geval van subjectief tinnitusmoet de behandeling worden aangepast aan het acute, subacute of chronische beloop van de tinnitus.
Als de chronische tinnitus al lange tijd aanwezig is, is een volledige genezing bijna onmogelijk. Het is belangrijk om de tinnitusverbeterende componenten te identificeren en de patiënt dienovereenkomstig te trainen. Autogene training en de patiënt informeren dat een basistoon in het oor waarschijnlijk altijd aanwezig zal zijn, is ook erg belangrijk.
Bepaalde gewenningstechnieken helpen de patiënt om een toestand van gecompenseerde chronische tinnitus te bereiken zonder een sterke invloed op het dagelijks leven. In geval van een recente acute tinnitus, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd en moet een geschikte therapie worden gestart. De hoogste prioriteit hier is om de oorcirculatie bij te houden bloedverdunnende medicatie.
Deze infusietherapie moet gedurende een periode van 10 dagen worden uitgevoerd. Daarnaast is het ook mogelijk om een plaatselijke verdoving (procaïne) in toenemende doseringen. Bovendien is de toediening van ontstekingsremmende geneesmiddelen zoals cortisone kan worden geprobeerd.
De behandeling van subacute tinnitus bestaat uit een combinatie van de twee soorten behandeling van chronische en acute tinnitus. Patiënten met subacute tinnitus moeten ook duidelijk worden gemaakt dat een basistonus waarschijnlijk te allen tijde aanwezig zal blijven en dat bepaalde autogene therapiemethoden met gewenningstraining een toestand van gecompenseerde tinnitus kunnen bereiken. Sommige therapeutische procedures worden nog getest, bijvoorbeeld de zogenaamde hyperbare zuurstofbehandeling.
Hier bevindt de patiënt zich in een hyperbare kamer en wordt hij door een masker met zuivere zuurstof beademd. De overdruk in de kamer leidt tot een verhoogde zuurstofverrijking van de bloed en dus van het oor. In sommige gevallen verdwijnt de tinnitus dan.
In dit geval wordt echter aangenomen dat de oorzaak van de tinnitus een onderaanbod is bloed. Net als bij bloedverdunnende maatregelen, hyperbare zuurstoftherapie moet zo snel mogelijk na het begin van tinnitus worden gestart. Aangezien deze therapiemethode zich nog in de proeffase bevindt, wordt deze slechts in enkele gespecialiseerde klinieken aangeboden.
De kosten moeten door de patiënt zelf worden gedragen. Bij een andere therapiemethode wordt aangenomen dat de oorzaak van tinnitus een defect is in de auditieve cortex in de hersenen. Om de een of andere reden ontvangt dit gebied niet een bepaalde frequentie die we elke seconde met onze oren oppikken in de vorm van geluidsgolven.
Als gevolg hiervan begint het deel van de auditieve cortex dat verantwoordelijk is voor deze ene frequentie deze frequentie zelf te moduleren. Een tinnitus van deze frequentie begint. Er is nu overwogen dat deze frequentie permanent in het oor van de patiënt moet worden ingebracht door middel van een klein en bijna onzichtbaar gehoorapparaat.
Het gehoorgebied in de hersenen krijgt zo het ontbrekende gehoorbereik en stopt de eigen productie. De eerste onderzoeken zijn veelbelovend. De meeste patiënten horen de tinnitus slechts zwak en nemen af tijdens het dragen van het hoortoestel.
Bij regelmatig dragen van het hoortoestel lijkt het hoorcentrum zo te zijn getraind dat de patiënt ook het hoortoestel kan laten staan en de tinnitus niet meer waarneemt. Ook deze veelbelovende therapie bevindt zich nog in de proeffase en moet door patiënten zelf worden gefinancierd. Cognitieve gedragstherapie voor tinnituspatiënten: het subacute of chronische beloop van tinnitus laat meestal alleen de therapeutische optie over van een psychologisch geleide zogenaamde cognitieve therapie.
Met deze vorm van therapie moet de patiënt worden getoond hoe hij met de ziekte moet leven. De cognitieve therapie kan alleen of in groepen worden uitgevoerd. Ten eerste krijgt de patiënt meestal een korte medische inleiding in de fysiologie van het gehoor.
Daarna krijgt de patiënt verschillende oefeningen om de aandacht weg te leiden van het permanente oorsuizen. Dit wordt meestal gedaan met concentratieoefeningen. Tegenwoordig is bekend dat onder meer klachten kunnen worden verergerd Pijn kan worden verergerd als patiënten er bijzondere aandacht aan besteden of in de verwachting leven pijn.
Als de angst kan worden verminderd en de aandacht kan worden afgeleid door middel van bepaalde manoeuvres, heeft dit vaak tot gevolg dat de symptomen verminderen. Naast deze technieken krijgt de patiënt ook strategieën aangereikt om te helpen bij een terugval van de tinnitus.
